Clowns in het ziekenhuis. Een onderzoek naar de interactie tussen het zieke kind en de cliniclowns.

Abstract

Nog niet eerder is er in Nederland op wetenschappelijk niveau systematisch gekeken naar het werk van clowns in ziekenhuizen. Doel van dit vernieuwende onderzoek was daarom om, na het ontwikkelen en evalueren van meetinstrumenten, de interactie te beschrijven tussen kind en clown in een spelsituatie. Zowel kinderen als hun ouder of voogd en één clownspaar waren betrokken bij het afnemen van stemmings- en ziektebelevingsvragenlijsten om de beleving van de kinderen te meten. Daarnaast zijn er video-opnames van het gedrag van kind en clowns tijdens de spelsituatie gemaakt. Uit de resultaten is gebleken dat ouders betrouwbaarder in staat waren om de beleving van het kind te beschrijven dan het kind zelf. In de geobserveerde spelsituaties kwamen grappen het minst voor, de empowerment van kinderen leek voor clowns belangrijker. De positieve betrokkenheid die kinderen toonden leek gedurende diezelfde spelsituaties gelijk te blijven, hoewel kinderen wel meer lichaamsbeweging lieten zien naarmate het spel vorderde. Tegelijkertijd verminderde de negatieve stemming van kinderen door het gedrag waarmee clowns met kinderen interacteerden. Vanwege een lage N en onvoldoende betrouwbare meetinstrumenten kunnen deze bevindingen echter niet voldoende statistisch worden onderbouwd. Er kan wel geconcludeerd worden dat er een trend is richting een positief effect van het werk van clowns op de beleving van kinderen in het ziekenhuis.