Ethnic differences in help-seeking behavior and the mediating effects of parent-reported internalizing problems and attitude against care workers.

Abstract

Verschillende onderzoeken tonen aan dat etnische minderheden ondervertegenwoordigd zijn in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ), desondanks is onderzoek op dit gebied nog steeds gelimiteerd en zijn er nog veel onbeantwoorde vragen. Dit is de eerste studie die etnische verschillen in hulpzoekgedrag onderzoekt voor internaliserende problemen van de adolescent, waarbij er een onderscheid wordt gemaakt tussen formeel hulp zoeken en informeel praten over emotionele problemen. Verder wordt er gekeken of de eventuele etnische verschillen in hulpzoekgedrag verklaard kunnen worden door gerapporteerde emotionele problemen van de ouders en de houding tegenover de hulpverleners. Hulpzoekgedrag is onderzocht door middel van interviews met ouders afkomstig uit vier etnische groepen in Nederland (Nederlanders, Surinamers, Marokkanen en Turken). In totaal zijn er 196 ouders geselecteerd op basis van de Youth Self Report scoren van hun kinderen. Hierbij scoorde de helft van de kinderen in de borderline klinische range voor internaliserende problemen en de helft in de normale range. De CBCL werd gebruikt voor het meten van gerapporteerd probleem gedrag. Resultaten tonen aan dat de Turkse en Marokkaanse groep veel minder vaak hulp zoeken in de geestelijke gezondheidszorg in vergelijking met de Nederlandse groep. Tegen onze verwachtingen in praat de Turkse en Marokkaanse bevolking ook minder vaker informeel over de emotionele problemen van hun kinderen. Verrassend, zijn er geen etnische verschillen gevonden in de intentie om hulp te zoeken in een hypothetische situatie. De Surinaamse bevolking wijkt niet af van de Nederlandse bevolking in formeel hulp zoeken en informeel praten over emotionele problemen. Etnische verschillen in hulpzoekgedrag konden niet verklaard worden door gerapporteerde problemen van ouders en de houding tegenover hulpverleners.