“De ongeremde mens als sociaal dier, zoekend naar gelijken - De neiging van ongeremde mensen om zich met gelijken te affiliëren en afstand te houden tot autoriteit en personen uit andere groepen.”

Abstract

In het werk van Le Bon (1896/2001) wordt gesuggereerd dat mensen zich in groepen primitief, barbaars en ongeremd gedragen. Ondanks de negatieve toepassing van het begrip ongeremdheid, biedt recente literatuur de nodige voorbeelden van positief sociaal gedrag van ongeremde mensen. Met dit onderzoek wordt getracht na te gaan wat ongeremde individuen gemeen hebben. Op basis van bevindingen in recent onderzoek naar ongeremdheid wordt de verwachting getoetst of het klopt dat ongeremde mensen aan de ene kant de neiging hebben om zich te affiliëren met hun gelijken en mensen uit hun eigen groep, maar zij aan de andere kant afstand zullen houden tot een autoriteit en mensen uit een andere groep. De bevindingen van de twee experimenten bieden ondersteuning voor deze verwachtingen en verschaffen daardoor een verdere nuancering voor het begrip ongeremdheid.