De Implicit Association Test Als Meetinstrument voor Attitude in de Sociale Werkvoorziening

Abstract

In dit artikel wordt verslaglegging gedaan van een onderzoek naar de bruikbaarheid en toepasbaarheid van de Implicit Association Test (IAT) als meetinstrument voor attitude in de Sociale Werkvoorziening. Verondersteld wordt dat er sprake is van een impliciete associatieve attitude welke wordt gevormd door onbewuste en impulsieve processen en een expliciete attitude welke wordt gevormd door beredeneerde processen. De IAT richt zich op de impliciete attitude door associaties te meten en is afgenomen bij werknemers die werkzaam zijn bij de Sociale wekvoorziening (N=19). De errorpercentages van de respondenten zijn ontoelaatbaar hoog. De interne consistentie van de IAT is redelijk hoog. Parallel aan de IAT is de expliciete attitude gemeten doormiddel van een observatie vier competenties gedurende de uitvoering van een werktaak. Hier werd een correlatie verwacht. Bij de competentie Proactief Informeren is een hoge correlatie ontdekt met een significant resultaat. Een mogelijke verklaring is dat de uitvoering van de taak daadwerkelijk wordt beïnvloed door impliciete attitude en meer ontvankelijk is voor onbewuste processen dan de andere competenties. Het hoge errorpercentage vertroebelt deze uitkomsten. Toch is het nut van de IAT voor de praxis van het onderwijskundige werkveld veelbelovend, want er is immers veel aandacht voor attitudeontwikkeling. Bijvoorbeeld binnen het competentiegericht onderwijs. Verder onderzoek is wenselijk om grip te krijgen op attitude en de ontwikkelbaarheid hiervan. Het praktisch nut van de benadering van impliciete attitude kan groot zijn wanneer gedrag hierdoor kan worden beïnvloed