| dc.description.abstract | In deze scriptie is het boekje 'Welkom in Nederland' onderzocht dat gemaakt is door het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het wordt uitgereikt door gemeenten tijdens de, sinds 2006 verplichte, naturalisatieceremonie. Het doel van het boekje is om vreemdelingen die het naturalisatieproces hebben doorlopen en hun Nederlandse paspoort mogen aanvragen, informatie te geven over de Nederlandse rechtstaat, geschiedenis en democratie.
In dit kwalitatieve onderzoek zijn interviews gehouden met 'nieuwe Nederlanders' en autochtone Nederlanders gericht op hun interpretatie van het boekje op visueel en tekstueel vlak, en op cognitief en affectief niveau. De resultaten worden in vijf thema's gepresenteerd: bruikbaarheid, representativiteit van Nederland, identificatie, waardering en de combinatie van tekst en beeld in het boekje.
Met behulp van inzichten uit de semiotiek zijn de bevindingen uit de interviews geanalyseerd op zowel visueel als teksueel niveau.
Hoewel beide groepen het boekje op zowel tekstueel als visueel vlak waardeerden, werd het als niet bruikbaar beschouwd door de vele, reeds bekende informatie. Opvallend was dat de nieuwkomers vonden dat Nederland goed werd gerepresenteerd in de tekst. Autochtonen vonden het geen goede representatie van Nederland, zij konden zich niet identificeren met de eigenschappen die aan Nederlanders toegekend worden in het boekje. Ook de nieuwe Nederlanders voelden zich niet aangesproken, omdat de tekst ‘Welkom in Nederland’ volgens hen duidt op hun eerste stap in Nederland, die al jaren geleden is gezet.
Uit de analyse kwam dat er in de tekst belangrijke factoren ontbraken die een tekst interessant maken, zoals het feit dat de voorkennis te hoog was. Het gebruik van stijlfiguren, met name metaforen en metonymieën, heeft een bijdrage geleverd aan de beelden die gegeven worden van Nederland. Deze metaforen en metonymieën hebben wellicht invloed gehad op de representativiteit van het boekje. Verder was de combinatie van tekst en beeld niet altijd goed op elkaar afgestemd. Voor de analyse van het beeld zijn vier afbeeldingen gekozen om te analyseren. Interpersoonlijkheid en compositie bleek van invloed te zijn op de interpretatie van de kijker. Contact met personen in de afbeelding is belangrijk om de kijker aan te spreken. En het leggen van nadruk op bepaalde aspecten in een afbeelding, door kleur, scherpe of grootte, zorgt ervoor dat de afbeelding niet altijd het belangrijkste naar voren laat komen.
Kortom, het ministerie zou het boekje op een betere manier kunnen benutten als zij de informatie beter afstemt op de behoeften van de doelgroep. | |
