Van hulpverlener naar risicomanager? Een onderzoek bij de verslavingsreclassering naar outputsturing en evidence-based werken

Abstract

De verslavingsreclassering heeft in de laatste jaren te maken gekregen met veel ontwikkelingen die invloed hebben op hun werkzaamheden. In dit onderzoek zijn een tweetal belangrijke ontwikkelingen uitgelicht en is onderzocht worden welke invloed deze ontwikkelingen hebben op de verslavingsreclassering en met name op de professionals (de reclasseringswerkers). De eerste ontwikkeling betreft de trend van evidence-based methodes. Er is steeds meer aandacht voor evidence-based methodes en het Ministerie van Justitie heeft ook besloten dat er in de toekomst enkel evidence-based gedragsinterventies worden gefinancierd. Aan de basis van het evidence-based methodes staat empirische kennis verkregen uit wetenschappelijk onderzoek over wat werkt, bij wie en onder welke omstandigheden. De tweede ontwikkeling die is meegenomen is de opkomst van outputsturing. De overheid probeert steeds meer te sturen op een efficiënte en effectieve reclassering. Een ontwikkeling die in veel publieke organisaties te zien is, is de opkomst van outputsturing. Outputsturing is een systeem waarmee van tevoren vastgesteld kan worden welke activiteiten de (verslavings)reclassering in het volgende jaar uit zal voeren. Achteraf kan dan verantwoording worden afgelegd van het werk wat zij dat jaar hebben verricht. In dit onderzoek is onderzocht hoe evidence-based werken en outputsturing is terug te zien in de praktijk, hoe reclasseringswerkers het werken met dit fenomeen ervaren en welke invloed het volgens hen heeft op hun handelingsruimte.