'Doe Mee in Overvecht' Een nadere beschouwing van een integrale samenwerking in Overvecht.

Abstract

‘Doe Mee in Overvecht’ is een langdurig integraal project waarvoor verschillen instanties en organisaties met elkaar samenwerken ter bevordering van de leef- en woonomgeving van de bewoners van de wijk Overvecht. Binnen die integrale samenwerking passen vier buurtteams, één daarvan is doel van deze studie geworden. De buurtteams bestaan uit jongerenwerkers, buurtbeheerders van woningcorporaties, wijkagenten, stadswerkers en medewerkers veiligheid van de gemeente Utrecht en andere welzijnswerkers. Om het werk uit te kunnen voeren en op elkaar af te stemmen houdt het buurtteam eens per zes weken overleg in een buurtflat. Na meerdere malen aanwezig te zijn geweest bij zo een overleg ben ik in tot de vraag gekomen hoe de leden van het buurtteam betekenis geven aan de samenwerking en in welke mate de contextuele achtergronden van invloed zijn. Om deze vraag te kunnen beantwoorden heb ik een theoretisch kader opgesteld aan de hand van de theorieën van Weick (1995) en Heath&Bryant (1992), waarin ik de verschillende karakteristieken van betekenisgeving en communicatie bespreek, maar ook aandacht schenk aan de onderscheiden niveaus van betekenisgeving en communicatie. Bovendien beschrijf ik hoe betekenisgeving en inter-persoonlijke communicatie met elkaar kunnen samenhangen. Na het theoretisch kader voer ik in het derde hoofdstuk het empirisch onderzoek uit. Ik interview vijf teamleden van één van de buurtteams en werk die interviews uit aan de hand van hun citaten. Daarbij geef ik korte uitleg om de context van zo een citaat te verhelderen. Uit de interviews bleek dat de teamleden de betekenissen aan de integrale samenwerking delen, zonder dat hier expliciet over gecommuniceerd wordt. De teamleden halen betekenissen uit hun eigen organisaties, maar ook uit het werk. Omdat dit werk elkaar voor een groot deel overlapt delen de participanten interpretatieve schema’s en ook betekenissen.