Re- en proactieve agressie bij jongeren met een lichtverstandelijke beperking: de invloed van sociale informatieverwerking en eigenwaarde

Abstract

Achtergrond: Jongeren met een lichtverstandelijke beperking (LVB) zijn een doelgroep waarbinnen veel agressie voorkomt, zeker in residentiële settings. In het onderzoek naar de achterliggende mechanismen van agressie wordt onderscheid gemaakt tussen een re- en proactieve vorm. Re- en proactieve agressie lijken beide hun eigen aetiologie te hebben. Het proces van sociale informatieverwerking hangt samen met agressie en biedt interessante oogpunten met betrekking tot de twee dimensies van agressie. Onderzoek naar de effecten van sociale informatieverwerking op re- dan wel proactieve agressie bij jongeren met een lichtverstandelijke beperking is tot op heden niet gedaan. Hypotheses: In dit onderzoek wordt voorspeld dat het toekennen van vijandige intenties (stap 2 van het sociale informatieverwerkingsmodel/ SIV-model) positief correleert met reactieve agressie. Het bepalen van (agressieve) doelen, de eerste agressieve reactiekeuze en de reactiebeslissing (stap 3, 4 en 5) worden voorspeld positief te correleren met proactieve agressie. Tot slot is gevoel van eigenwaarde meegenomen in de analyse van de relatie tussen vijandige intentietoekenning en reactieve agressie. Methode: Er hebben 49 jongeren met een LVB tussen de tien en negentien jaar, woonachtig in residentiële setting, geparticipeerd. Resultaten: Uit de resultaten komt een significante positieve correlatie naar voren tussen de reactiebeslissing en proactieve agressie. Tevens is er een negatieve correlatie gevonden tussen reactieve agressie en vijandige intentietoekenning. De overige veronderstelde relaties zijn niet gevonden. Discussie: De (verassende) resultaten zijn mogelijk beïnvloed door het instrument van sociale informatieverwerking waarbij met videovignettes wordt gewerkt. Momenteel loopt er onderzoek naar de betrouwbaarheid en validiteit van deze methode.