| dc.description.abstract | Particulier initiatief is een grote kracht achter duurzame maatschappelijke ontwikkeling. Uit onderzoek blijkt dat samenwerking met organisaties, essentieel is bij het realiseren van particuliere initiatieven. Dit onderzoek heeft als doel kennis te ontwikkelen, die bijdraagt aan het bevorderen van de samenwerking tussen particuliere initiatiefnemers en organisaties. Daarvoor zal in kaart gebracht worden, welke factoren het meest bepalend zijn in de keuze van organisaties, om wel of geen samenwerking aan te gaan met particuliere initiatiefnemers.
In het theoretisch kader van dit onderzoek is beschreven dat de keuze van organisaties, in eerste instantie gebaseerd zal zijn op een doelbewuste rationele afweging, over wat in het belang van de organisatie het beste is om te doen. Organisaties zullen een afweging maken op basis van de inschatting van de opbrengst en de kans dat samenwerking voordeel oplevert. Factoren die de opbrengst en de kans op succes bepalen zijn: passendheid van de doelstelling, omvang/ looptijd van het initiatief, capaciteiten van de initiatiefnemer, aantal andere partners, bekendheid met de initiatiefnemer, concreetheid van het projectplan, bewijs, bereidheid tot aanpassing en echt vertrouwen. Ook werd op basis van de literatuur verondersteld, dat samenwerking tot stand komt tijdens een onderhandelingsproces. Van de factoren die uit de literatuur naar voren zijn gekomen zijn negen hypothesen afgeleid.
Om de hypothesen te toetsen zijn drie duurzame particuliere initiatieven onderzocht. Met de initiatiefnemers en de organisaties die zij hadden benaderd voor samenwerking, zijn semigestructureerde interviews afgenomen. De interviews zijn opgenomen, uitgetypt en gecodeerd met behulp van Maxqda.
Uit de analyse van de onderzoeksresultaten blijkt dat alle hypothesen bevestigd kunnen worden. Uit de analyse blijkt wel dat de factoren in verschillende mate van belang zijn. Als belangrijkste factoren komen uit het empirische onderzoek naar voren: passendheid van de doelstelling; concreetheid van het projectplan, capaciteiten van de initiatiefnemer, aantal andere partners en bekendheid met de initiatiefnemer en organisatie. Ook bleek uit het empirische onderzoek dat samenwerking niet tot stand komt in een onderhandelingsproces, maar eerder door overleg en afstemming tussen organisatie en initiatiefnemer.
Voor de praktijk heeft dit onderzoek als betekenis dat het belang van het werk van ondersteunende organisaties als GreenWish wordt aangetoond. GreenWish ondersteunt initiatiefnemers namelijk bij het ontwikkelen van factoren die organisaties het meest van belang vinden bij het aangaan van samenwerking met initiatiefnemers. | |
