Traditioneel en realistisch rekenen: Een paradox of een succesformule?

Abstract

Een paradox of een succesformule? Deze vraag staat centraal in dit onderzoek met betrekking tot het domein delen in het basisonderwijs. De discussies over rekenonderwijs kijken voornamelijk naar de tegenstellingen, terwijl er in het onderwijs juist een toenadering wordt gezocht tussen beide vormen van rekenonderwijs. De doelgroep in dit onderzoek zijn groep 5- leerlingen uit het reguliere basisonderwijs. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van een quasiexperimenteel design met als doel om te onderzoeken of er een verschil ontstaat na instructie volgens realistisch rekenonderwijs en een gemengde vorm van realistisch met traditioneel rekenonderwijs. In dit onderzoek is er gebruik gemaakt van drie condities: realistisch rekenen, realistisch- traditioneel rekenen, en traditioneel- realistisch rekenen. Er heeft een voortoets plaatsgevonden, gevolgd door een conditiegebonden instructieles en afsluitend een natoets. De hypothese luidt dat condities waarbij er sprake is van een combinatie van rekenonderwijs tot een beter leerproces en leerresultaat zullen leiden dan wanneer er alleen sprake is van realistisch rekenonderwijs. De conclusie is dat de hypothese voor de realistisch-traditionele conditie bevestigd mag worden, maar voor de traditioneel-realistisch conditie verworpen moet worden. De belangrijkste beperking binnen dit onderzoek is het aantal participanten te klein is voor een representatieve steekproef, met als gevolg dat dit onderzoek waarschijnlijk lastig te generaliseren is. De belangrijkste aanbevelingen voor vervolgonderzoek zijn dan ook een groter aantal participanten, een andere manier om de condities toe te wijzen en het gebruik maken van beter vergelijkbare meetinstrumenten. Dit onderzoek kan gezien worden als een opzet om de paradox tussen de twee didactische methoden te verbreken en misschien zelfs als aanzet tot het ontwikkelen van een gecombineerde succesformule.