| dc.description.abstract | Dit onderzoek kijkt naar de invloed van subjectieve waardering van het ondernemingsklimaat op de aantrekkelijkheid van de stad als vestigingsplaats. Er worden binnen dit onderzoek drie factoren centraal gesteld die het regionale ondernemingsklimaat beïnvloeden. Met dit ondernemingsklimaat wordt de aantrekkelijkheid van de stad als vestigingsplaats bedoeld. De drie factoren die dit ondernemingsklimaat beïnvloeden zijn de subjectieve waardering van ondernemers, het woonklimaat en het productieklimaat binnen een stad. Deze factoren zijn gebaseerd op verschillende theoriën, namelijk de behaviorale geografische theorie, de agglomeratie theorie en andere stedelijke economische theoriën.
Het betrekken van de subjectieve waarderingen van ondernemers in onderzoek naar de locatiebeslissing van bedrijven is tot op heden niet veel gedaan (Meester, 1999). Het is namelijk moeilijk om een variabel te vinden die de subjectieve waardering van ondernemers meet. In dit onderzoek wordt gebruik gemaakt van de Benchmark Gemeentelijk Ondernemingsklimaat. Dit is een benchmark naar de waardering van ondernemers voor het ondernemingsklimaat in de verschillende Nederlandse steden (de Grotestedenbeleid (GSB) steden). Deze benchmark is sinds 1999 tot en met 2010 regelmatig uitgevoerd. Deze metingen zijn niet eerder gebruikt om te kijken naar de invloed van de subjectieve waardering van het ondernemingsklimaat op de locatiebeslissing van bedrijven.
Het onderzoek is uitgevoerd voor de 30 grote steden van Nederland, uit de resultaten blijkt dat de invloed van subjectieve waardering niet kan worden bewezen. Het blijkt dat het voor bedrijven vooral belangrijk is wat voor productie- en woonklimaat een stad biedt. Wanneer dat klimaat aan de voorwaarde voldoet zullen ze zich graag in een stad vestigen. Bedrijven vertrekken uit een stad wanneer het productieklimaat niet aan bepaalde randvoorwaarden voldoet. De randvoorwaarden waaraan een goed woonklimaat moet voldoen zijn gebasseerd op een achttal factoren, namelijk de bereikbaarheid van banen, het culturele aanbod, de veiligheid, het aandeel koopwoningen in de woningvoorraad, de nabijheid van natuurgebied, de kwaliteit van het culinaire aanbod, de aanwezigheid van een universiteit en het historische karakter van de stad.
De randvoorwaarden waaraan het productieklimaat moet voldoen verschillen per bedrijfssoort. Wat wel opvallend blijkt is het belang van de specialisatie in de industrie in een stad. Zowel de distributie als de zakelijke en overige dienstverlening blijken naar een stad te worden getrokken wanneer deze gespecialiseerd is in de industrie. Hieruit blijkt het belang van nabijheid van afnemers voor bedrijven.
Uit het onderzoek kan geconcludeerd worden dat het huidige city marketing beleid dat gericht is op het verbeteren van het stedelijke imago niet noodzakelijk is. De subjectieve waardering die in grote mate is gebasseerd op dit stedelijke imago speelt namelijk geen rol bij de vestigingsplaatskeuze van bedrijven. Het city marketing beleid zou zich daarom meer moeten richten op het woon- en productieklimaat van de stad. Echter vanwege de verschillende randvoorwaarden per sector is het wel belangrijk om een duidelijk doel vast te stellen. | |
