| dc.description.abstract | De doelen van het huidige onderzoek waren (1) inzicht krijgen in risicofactoren voor het
plegen van ongewenste sexting door jongeren, (2) ervaringen van professionals met bestaande
preventie- en interventieprogramma’s onderzoeken, (3) verbeterpunten voor deze
programma’s in kaart brengen en (4) meningsverschillen onderzoeken tussen professionals
werkzaam binnen en buiten de forensische jeugdzorg. Het onderzoek had een exploratief,
multi-methodisch design, waarbij gegevens werden verzameld via interviews (N = 15) en een
online enquête (N = 38) onder professionals. Deze onderzoeksmethoden bevatten open en
gesloten vragen over de risicofactoren, ervaringen en verbeterpunten. Resultaten van de
kwalitatieve gegevens werden geanalyseerd aan de hand van de methode van Boeije en
Grounded Theory. Hieruit bleek dat risicofactoren afkomstig zijn van verschillende niveaus:
individueel (bijv. gebrek aan bewustzijn), gezinscontext (bijv. opvoedstijl), vrienden (bijv.
groepsdruk), sociale norm en gelegenheid. Volgens professionals hadden positieve ervaringen
met programma’s voornamelijk te maken met het vergroten van kennis en vaardigheden bij
jongeren. Ervaren knelpunten waren een gebrek aan medewerking en verantwoordelijkheid
binnen het systeem van een jongere. Genoemde verbeterpunten, zoals meer herhaling, een
positievere aanpak en systeemgericht werken, sluiten aan bij het Risk-Need-Responsivity
(RNR) model. Kwantitatieve gegevens, die meningsverschillen tussen professionals
onderzochten, werden geanalyseerd met een chi-kwadraattoets, Friedman en Mann-Whitney
U-toets. Geen van deze toetsen was statistisch significant. Implicaties van het huidige
onderzoek zijn onder andere het inzetten van een VR-bril, ervaringsdeskundigen en
influencers. Voor toekomstig onderzoek wordt aanbevolen de effectiviteit van deze nieuwe
methoden te onderzoeken.
Sleutelwoorden: het plegen van ongewenste sexting, jongeren, risicofactoren,
programma’s | |
