De Rol van Informele Steunfiguren binnen Geweldloos Verzet: Een Kwalitatieve Vergelijking tussen Methodeboeken en de Ervaringen van Ouders en Professionals

Abstract

Voor gezinnen waar gewelddadig of zelfdestructief gedrag van het kind een risico vormt voor de ouder-kindrelatie en het ouderlijke gezag, is een sociaal steunnetwerk essentieel. De Geweldloos Verzet (GV) oudertraining zet informele steunfiguren in om deze ouders te ondersteunen met het doorbreken van destructieve patronen. Sociale steun kan hierbij als buffer optreden tegen ouderlijke stress. Dit kwalitatieve onderzoek vergelijkt methodeboeken van GV met de ervaringen van ouders en professionals. Door middel van interviews en een documentanalyse zijn de werkzame elementen en obstakels van de inzet van informele steunfiguren onderzocht. De resultaten tonen vijf thema’s: 1) Steunnetwerken als fundament voor verandering, 2) Samenwerking en afstemming, 3) Geheimdoorbreking en normalisering, 4) De verbindende rol van professionals, en 5) Begrip en erkenning. Ouders ervaren steun als essentieel, mits deze aansluit bij hun behoeften. Professionals herkennen het belang van structurele begeleiding, maar ervaren een gebrek aan continuïteit van behandeling na de oudertraining. De methodeboeken beschrijven steun als een essentieel onderdeel van de interventie, maar laten daarbij ruimte voor de toepassing die professionals passend vinden. De effectiviteit van steunnetwerken lijkt af te hangen van afstemming, continuïteit en professionele ondersteuning.