Validatie van de Vragenlijst Nazorg Militair en de invloed van hostiliteit op het ontwikkelen van psychische klachten na uitzending

Abstract

De Vragenlijst Nazorg Militair (VNM) is een screeningsinstrument voor de bepaling van lichamelijke en psychosociale klachten bij militairen na uitzending. Eerder onderzoek heeft een discrepantie aangetoond tussen de zorgindicaties en daadwerkelijke doorverwijzingen naar verschillende zorglijnen zoals de Militaire Geestelijke Gezondheidszorg. Om de mogelijke oorzaken van de discrepancy in kaart te brengen is door het Dienstencentrum Gedragswetenschappen van Defensie een grootschalig validatie-onderzoek van de VNM gestart. Als onderdeel daarvan werd in het huidig onderzoek de samenhang tussen de psychosociale schalen van de VNM en gevalideerde vragenlijsten onderzocht om zo de convergente validiteit van de VNM-schalen te kunnen bepalen. Door beschikking over de dataset van het validatie-onderzoek van de VNM waren er ook mogelijkheden ontstaan voor uitvoering van een tweede onderzoek. Omdat bepaalde aspecten in de persoonlijkheidsstructuur in onderzoek gerelateerd worden aan het ontwikkelen van psychische klachten na uitzending, was het interessant om van deze gelegenheid gebruik te maken om een dergelijke persoonlijkheidstrek te onderzoeken. In dit onderzoek de relatie van de persoonlijkheidstrek hostiliteit met het ontwikkelen van psychische klachten na uitzending onderzocht. Ook is gekeken naar het verband tussen hostiliteit en respectievelijk sociale steun, negatieve uitzendervaring en posttraumatic growth. De populatie van huidig onderzoek bestond uit militairen die een half jaar terug waren van uitzending. Aan de originele VNM zijn gevalideerde vragenlijsten toegevoegd om de samenhang tussen de uitkomsten van de gevalideerde vragenlijsten en de scores op de VNM te kunnen vergelijken. Deze gecombineerde vragenlijsten zijn per post aan de deelnemers verzonden. Uit de resultaten blijkt er een hoge mate van samenhang te zijn tussen de gevalideerde vragenlijsten en de psychosociale schalen van de VNM. Hierdoor kan geconcludeerd worden dat de gemeten schalen van de VNM convergent valide zijn. Deze bevinding suggereert dat de discrepantie tussen de zorgindicaties en de daadwerkelijke doorverwijzingen, niet per definitie veroorzaakt wordt door het ontbreken van de convergente validiteit van de psychosociale schalen van de VNM. Hostiliteit blijkt in relatie te staan met het ontwikkelen van psychische klachten na uitzending, met name met depressie en PTSS. Tevens is er een verband aangetoond tussen hostiliteit en respectievelijk sociale steun en negatieve uitzendervaring. Een verband tussen hostiliteit en posttraumatic growth kon in huidig onderzoek niet worden vastgesteld.