| dc.description.abstract | Opgavegericht werken wordt in toenemende mate genoemd om de bedrijfsvoering van publieke organisaties aan te duiden. Het organisatieprincipe, waarbij de maatschappelijke opgave en de benodigde samenwerking voorop staan, is in staat complexe, maatschappelijke problemen aan te pakken en publieke meerwaarde te creëren. Echter komen bij de implementatie van opgavegericht werken verschillende belemmeringen naar voren, bestaande uit achterliggende mechanismen die nog niet meebewegen met de transitie naar opgavegericht werken. Verschillende publieke organisaties trachten hier oplossingen voor te ontwikkelen in het Gezamenlijk Opgavegericht Academisch Leernetwerk (GOAL-netwerk). Naast steun voor de inhoudelijke opgaven, is voor de verandering naar opgavegericht werken ook steun nodig, om samen te werken aan de maatschappelijke opgaven en om met het nieuwe organisatieprincipe te werken. Het is onduidelijk welke politieke-, prestatie- of professionele acties van opgavemanagers succesvol zijn voor het vergaren van steun voor opgavegericht werken – en daarmee het overkomen van de verschillende belemmeringen.
Dit onderzoek tracht dan ook in kaart te brengen op welke manieren opgavemanagers steun kunnen vergaren voor opgavegericht werken bij verschillende actoren. Deze masterscriptie is daarom gebaseerd op de volgende vraagstelling: Hoe verkrijgen opgavemanagers van publieke organisaties steun voor opgavegericht werken? Door middel van 19 semigestructureerde interviews met opgavemanagers en verschillende typen actoren en twee focusgroepen met experts op het gebied van organisatieverandering en GOAL-netwerkleden is dit kwalitatieve onderzoek uitgevoerd.
Uit het onderzoek bleek voornamelijk dat steunverleners steun verlenen aan opgavegericht werken door politieke- en prestatie acties van publieke managers. Steunverleners zijn vooral vatbaar door meegenomen te worden in de redenen waarom opgavegericht werken werkt. Daarnaast focussen bijvoorbeeld politieke steunverleners zich niet enkel op politieke acties van publieke managers. Het is meer diffuus welke acties steunverleners van belang vinden om opgavegericht werken te steunen. Wat uit het onderzoek ook blijkt is dat niet enkel de opgavemanager verantwoordelijk is voor het vergaren van steun voor opgavegericht werken, maar dat dit een gedeelde verantwoordelijkheid is van verschillende managers in de organisatie/ambtelijke hiërarchie. Kortom, opgavemanagers (en publieke managers in het algemeen) vergaren steun voor opgavegericht werken (of zouden dat het beste kunnen doen) door politieke- en prestatie acties.
Voor vervolgonderzoek is het relevant om het onderzoek met een andere steekproef aan typen actoren uit te voeren. Ook zou een andere context interessant kunnen zijn voor vervolgonderzoek. Ook zijn een aantal randfactoren interessant voor vervolgonderzoek. Zo blijkt dat systemen als een Planning & Control-cyclus en de organisatiestructuur van de ambtelijke organisatie van invloed zijn op het succes van opgavegericht werken. Het onderzoek beveelt GOAL-managers en publieke managers bij publieke organisaties in het algemeen voornamelijk aan om opgavegericht werken goed te definiëren, om te gaan met de focus van steunverleners op het kunnen zien van resultaat (zowel als het gaat om politieke- als prestatie acties/redenen voor steun) en actiever in gesprek te gaan over steun voor opgavegericht werken, in plaats van voornamelijk over steun voor de inhoudelijke opgave. | |
