| dc.description.abstract | Dit is een cultuurwetenschappelijk onderzoek naar de veranderende relatie tussen de kijker en de filmische inhoud, als gevolg van het gebruiken van digitale technieken in alternatieve vormen van digitale cinema.
De toekomst van digitale cinema is onbekend en dus onzeker. De angst voor veranderingen is groot en de implementatie van digitale technieken met betrekking tot de distributie en vertoning van film loopt trager dan verwacht en gehoopt. Ondanks alle obstakels zal de digitale cinema binnen niet al te lange tijd een feit zijn. Daar kunnen we van uitgaan. Uit allerlei innovatieve filmprojecten die langzaam ontstaan, wordt duidelijk dat we veel kunnen verwachten. Door het gebruik van digitale technieken, de computer en het internet, wordt het mogelijk om naast het vertonen van de (digitale) speelfilm, de bioscoop te gebruiken voor het creëren van fundamenteel andere kijkervaringen. Door de toenemende interactie tussen kijker, of liever gezegd gebruiker, als gevolg van gebruik van het internet, verandert de relatie tussen de kijker, de inhoud en het medium. De dominerende narratieve immersieve ervaring door een passieve kijker maakt plaats voor actieve gebruikers die op eigen houtje door hypermediale werelden kunnen navigeren om hier sociale communities te vormen en inhouden uit te wisselen.
Een geslaagd voorbeeld van het gebruik van deze nieuwe mogelijkheden is Upload Cinema, een alternatieve vorm van digitale cinema waarbij een selectie webfilms afkomstig van user-generated sites als YouTube wordt vertoond op het grote scherm.
Uit een analyse van Upload Cinema, die in dit onderzoek als praktijkcasus gebruikt wordt, komt naar voren dat het mogelijk is om hypermoderne digitale strategieën te combineren met het bijna honderd jaar oude principe van de bioscoop. | |
