| dc.description.abstract | [""Sinds de Dobbs v. Jackson uitspraak uit 2022 staan de abortusrechten in de Verenigde Staten opnieuw onder druk. Hoewel heden ten dage abortus als een sterk gepolariseerd thema wordt gezien in de Verenigde Staten, is abortus pas sinds vijftig jaar onderdeel van het politieke debat. Deze scriptie bekijkt de ontwikkelingen van de retoriek in het abortusdebat vanaf deze periode, waaruit zal blijken dat abortus niet altijd onderdeel is geweest van de Republikeinse politieke ideologie, maar als ‘verzonnen traditie’, afgeleid van hoe Hobsbawm en Ranger die definiëren, is gecreëerd om een breder electoraat te trekken.
Door middel van een retoriekstudie naar de drie meest toonaangevende rechtszaken: Roe v. Wade, Planned Parenthood Pennsylvania v. Casey en Dobbs v. Jackson, speeches en uitspraken van vooraanstaande activisten en Republikeinse presidenten wordt de veranderlijkheid van het abortusdebat geanalyseerd, waarbij stapsgewijs zichtbaar wordt hoe de Republikeinse partij abortus tot een speerpunt van haar politieke agenda heeft verworven.
De Roe uitspraak uit 1973 bekrachtigde abortus als een privézaak tussen vrouw en arts, maar niet veel later werd dit recht uitgehold door de Casey uitspraak in 1992, en werd abortus overgelaten aan de staten om het belang van potentieel leven ‘te beschermen’. Deze beide rechtszalen werden herroepen in Dobbs, waarin de volledige regulering van het abortusrecht werd gedecentraliseerd naar de staten. De historische context die in deze scriptie wordt geschetst rondom deze zaken verklaart waarom traditiegebruik in het abortusgebruik zo veranderlijk is. Door abortus te bestuderen als verzonnen traditie wordt zichtbaar dat abortuskritiek niet een vast geworteld gebruik is van de Republikeinse partij, maar dat het werd en wordt ingezet als instrument om de partij een (nieuwe) politieke ideologie aan te meten gericht op een conservatief christelijke achterban.""] | |
