| dc.description.abstract | In deze thesis is onderzocht hoe seksuele straatintimidatie wordt ervaren door jongvolwassen vrouwen in de Indische Buurt en hoe dit hun plaatsgevoel in de openbare ruimte beïnvloedt. Hiervoor hebben tien respondenten, jongvolwassen vrouwen die woonachtig zijn in de Indische Buurt, een fotodagboek bijgehouden en zijn er semigestructureerde interviews bij de respondenten afgenomen. Hieruit bleek dat de respondenten gevolgen van straatintimidatie ervaren in hun dagelijks leven. Zij passen zich aan, zodat de mogelijkheid dat straatintimidatie plaatsvindt voor hun gevoel afneemt. Voorbeelden van deze aanpassingen zijn het dragen van een koptelefoon, omfietsen en iemand bellen als zij zich in de openbare ruimte bevinden. Dit geeft ze een gevoel van veiligheid in een situatie die bedreigend kan voelen. Hier zit een verschil in de dag en de nacht. In de avond zijn zij banger dat straatintimidatie zou kunnen plaatsvinden, omdat het dan donker en rustig is, waardoor de situatie kan escaleren. Overdag ervaren zij echter vaker straatintimidatie. Dit komt doordat zij overdag hun gedrag minder aanpassen, omdat straatintimidatie dan minder beangstigend voelt, maar voornamelijk als irritant en vervelend wordt ervaren.
Er is een relatie tussen de ervaringen van straatintimidatie en het plaatsgevoel. Deze relatie is echter zeer complex. De ontwikkeling van een plaatsgevoel is namelijk een complex en genuanceerd proces. Het is een proces wat contextafhankelijk is, van de plaats, de tijd en van positieve en negatieve associaties. Er is een relatie tussen de ervaringen van straatintimidatie en het plaatsgevoel, maar hoe deze relatie precies in elkaar zit is lastig te beschrijven.
De respondenten passen namelijk hun gedrag aan, als gevolg van straatintimidatie, maar zij ervaren dit niet als een belemmering. Zij passen zich aan omdat zij zich daar prettiger bij voelen. Dat er plekken in de buurt zijn die zij mijden, doen zij uit automatisme, zonder actief na te denken dat dit een gevolg van straatintimidatie is. Verder hebben de respondenten third places in de buurt, waar zij zich veilig en thuis voelen en waar mensen komen met wie zij zich identificeren. De respondenten weten als het waren precies waar zij wel en niet moeten komen om prettig in de buurt te kunnen wonen en leven. De aanpassingen zien zij niet als een belemmering omdat hun gehele leven hiernaar is ingericht. Dit is zó normaal voor de respondenten, dat zij niet het gevoel hebben dat hun plaatsgevoel wordt beïnvloed door seksuele straatintimidatie. | |
