Angiostrongylus vasorum in de tussengastheer en de vos in Nederland

Abstract

Begin 2008 is uit een onderzoek gebleken dat er drie honden angiostrongylose hadden die nog nooit in het buitenland zijn geweest. Angiostrongylus vasorum lijkt zich in Nederland te hebben gevestigd. Deze pilot studie is uitgevoerd om er achter te komen of A. vasorum inderdaad in Nederland is te vinden in slakken en in de vossenpopulatie en op welke manieren dit het best kan worden onderzocht. In dit onderzoek zijn er 56 slakken op verschillende manieren onderzocht waarbij in één batch mogelijk L3 van A. vasorum is gevonden, maar dit is niet bevestigd met PCR. Daarnaast zijn de longen van 23 vossen onderzocht, de meerderheid afkomstig van de Sallandse heuvelrug, drie uit Den Haag, één vos uit Wieringermeer en twee vossen uit het Nationaal Park de Hoge Veluwe. In alle longen van de vossen uit Den Haag en het Nationaal Park de Hoge Veluwe zijn adulten van Angiostrongylus vasorum gevonden. Naast de longen van vossen zijn er ook fecesmonsters geraapt, drie van vossen in de Oostvaardersplassen en tien in het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Deze monsters zijn onderzocht met de suikerflotatiemethode en volgens de Baermann methode. Twee van de monsters van de Oostvaardersplassen en acht van het Nationaal Park de Hoge Veluwe bleken L1 van A. vasorum te bevatten. De infectie heeft zich in Nederland gevestigd en er ligt een endemische focus in Den Haag. Verder onderzoek moet uitwijzen of er nog meer endemische foci in Nederland liggen. Er is ook nader onderzoek nodig naar de methodes om slakken te onderzoeken. Uit deze studie blijkt dat het onderzoeken van vossenlongen goed is uit te voeren. Door het spoelen van de longen worden larven verkregen, terwijl door het knippen van de longen adulten kunnen worden verkregen. Door beide methoden te gebruiken is de kans groter dat de aanwezige longwormen worden gevonden.