Ongelijk Ontevreden? Een kwantitatief onderzoek naar de invloed van autonomie op de arbeidstevredenheid van artsen en verpleegkundigen.

Abstract

Door veranderingen in de Nederlandse zorgsector ligt de nadruk steeds meer op kwantiteit van de zorg ten opzichte van kwaliteit. Dit resulteert in een afname van de arbeidstevredenheid onder zorgprofessionals. Deze afname van de arbeidstevredenheid leidt tot een tekort aan zorgprofessionals. Echter, een universeel antwoord op de vraag welke factoren van invloed zijn op de arbeidstevredenheid van artsen en verpleegkundigen lijkt te ontbreken.

In dit onderzoek wordt er gekeken naar de invloed van autonomie op de arbeidstevredenheid bij artsen en verpleegkundigen. In het bijzonder wordt de rol van professionaliteit in de relatie tussen autonomie en arbeidstevredenheid bekeken. Dit wordt onderzocht door antwoord te geven op de onderzoeksvraag: “In hoeverre beïnvloedt autonomie de arbeidstevredenheid en wat is de rol van professionaliteit van artsen en verpleegkundigen hierin?” Het hebben van autonomie zou, volgens empirische onderzoeken en literatuurstudies, mogelijk van invloed kunnen zijn op de arbeidstevredenheid en daarmee op het tekort in de zorg. Op basis van de literatuur wordt ervan uitgegaan dat de invloed van professionaliteit sterker is bij artsen dan bij verpleegkundigen, omdat meer professionaliteit gepaard gaat met meer autonomie en mogelijk meer arbeidstevredenheid. De resultaten van dit kwantitatieve onderzoek, met behulp van een vragenlijst (n = 108), laten zien dat (1) autonomie een positieve invloed heeft op de arbeidstevredenheid van artsen en verpleegkundigen en dat (2) professionaliteit geen invloed heeft op deze relatie en dat deze invloed niet sterker is bij artsen dan bij verpleegkundigen.