De Stille Revolutie: hoe de Nederlandse man steeds minder is gaan werken en niemand die het merkt

Abstract

Dit onderzoek is gericht op de toename van deeltijdwerk onder mannen in Nederland in de periode 1995-2021 en wat hen ertoe bewoog om voor dit type dienstverband te kiezen. Hierbij zal ik aan de hand van formele instituties, zoals de relevante wetgeving, cao’s en voorzieningen met betrekking tot de kinderopvang, en informele instituties ten aanzien van deeltijdwerk onder mannen onderzoeken. De informele instituties die zullen worden behandeld, hebben te maken met de acceptatie van mannen die in deeltijd werken, de gelijke taakverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid tussen mannen en vrouwen, de zorgtaken voor kinderen en naasten, de opvattingen ten aanzien van de kinderopvang en de seksesegregatie in het onderwijs en de beroepssegregatie op de arbeidsmarkt. Uit mijn onderzoek is gebleken dat de informele instituties een positieve uitwerking hebben op deeltijdwerk onder mannen. Vooral de instituties omtrent de acceptatie om in deeltijd te werken en de eerlijke taakverdeling hebben veel mannen gestimuleerd om voor deeltijdwerk te kiezen. De formele instituties zijn vooral gericht op de arbeidsparticipatie van vrouwen en zijn relatief succesvol gebleken op dit vlak. Desondanks houden deze formele instituties het anderhalfverdienersmodel in stand, waardoor een gelijke taakverdeling effectief onmogelijk wordt gemaakt, ondanks de voorkeur van een meerderheid van de bevolking voor deze verdeling.