De effecten van positieve interacties met leeftijdsgenoten op het welbevinden van kinderen in de kinderopvang en de rol van emotionele zelfregulatie

Abstract

Achtergrond. De vraag naar de effecten van de kinderopvang op het welbevinden van kinderen is een steeds actuelere vraag geworden. Ten eerste omdat steeds meer kinderen naar de kinderopvang gaan en ten tweede omdat de eerste jaren voor het jonge kind een belangrijke basis leggen voor de verdere ontwikkeling van het kind. Doel. Het doel van deze studie is om te achterhalen of emotionele zelfregulatie een belangrijke modererende rol speelt op het welbevinden van kinderen en daarbij de cruciale rol van relaties met leeftijdsgenoten in de peutertijd meegenomen. Methode. Huidig onderzoek maakt gebruik van data uit een dieptestudie genaamd preCool, dat bestaat uit kinderen die in 2010 twee jaar werden gevolgd tot de leeftijd van vijf jaar. De onderzoeksgroep bestond uit 113 Nederlandse kinderen die op peuterspeelzalen of kinderdagverblijven zaten. De data is verzameld door verschillende observatiemeetinstrumenten. Emotionele zelfregulatie werd in dit onderzoek meegenomen als moderator. Een multipele regressieanalyse is gebruikt om de hoofdeffecten en het interactie-effect van de variabelen ‘interacties met leeftijdsgenoten’, ‘emotionele zelfregulatie’ en ‘welbevinden’ te meten. Resultaten. Huidig onderzoek toont aan dat positieve interacties met leeftijdsgenoten gepaard gaan met een hogere mate van welbevinden bij peuters op het kinderdagverblijf. Het toevoegen van emotionele zelfregulatie laat hierbij geen significant effect zien en de interactieterm laat ook geen gezamenlijk verband zien. Conclusie. Emotionele zelfregulatie speelt geen modererende rol op het welbevinden van kinderen. Wel blijken positieve interacties met leeftijdsgenoten een belangrijke voorspeller voor het welbevinden van kinderen op de Nederlandse kinderopvang.