Sociale Steun en Gezinssamenstelling als Verklarende Factoren voor de Mentale Gezondheid van Nederlandse Jongvolwassenen tijdens de COVID-19-pandemie

Abstract

De sociale beperkingen ten gevolge van de COVID-19-pandemie lijken negatieve gevolgen te hebben voor de mentale gezondheid van jongvolwassenen. Het is belangrijk om te onderzoeken welke factoren samengaan met een betere mentale gezondheid en mogelijk beschermend kunnen zijn ten tijde van deze pandemie. Het doel van het huidige onderzoek was om te onderzoeken of ervaren sociale steun en gezinssamenstelling verklarend zijn voor de mentale gezondheid van Nederlandse jongvolwassenen in de leeftijd van 18 tot 25 jaar tijdens de COVID-19-pandemie. Daarnaast werd onderzocht of gezinssamenstelling een moderator is in de relatie tussen sociale steun en mentale gezondheid. Een cross-sectionele studie onder 466 Nederlandse jongvolwassenen (Mleeftijd = 21.37) werd uitgevoerd van juni 2020 tot december 2020 met een online vragenlijst over sociale steun, sekse, gezinssamenstelling en mentale gezondheid. T-toetsen lieten zien dat alleenwonenden niet minder sociale steun ervaarden, en dat mannen significant hoger scoorden op mentale gezondheid. Een hiërarchische regressie analyse liet zien dat sekse een negatieve verklarende variabele was voor mentale gezondheid, en dat sociale steun een positieve verklarende variabele voor mentale gezondheid was. Gezinssamenstelling was geen verklarende variabele voor mentale gezondheid. Ook bleek gezinssamenstelling als moderator in de relatie tussen sociale steun en mentale gezondheid niet significant. Jongvolwassen mannen en jongvolwassenen die meer sociale steun ontvingen, hadden een betere mentale gezondheid. Alleenwonenden hadden geen verminderde mentale gezondheid ten opzichte van jongvolwassenen die samenwoonden, en voor alleenwonenden was er geen sterker verband tussen sociale steun en mentale gezondheid. Sleutelwoorden: sociale steun, gezinssamenstelling, mentale gezondheid, COVID-19, jongvolwassenen