| dc.description.abstract | Abstract
Background: Due to symptoms like shortness of breath, coughing and fatigue, chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients often experience a reduced quality of life (QOL). COPD patients need daily self-care behavior to prevent, control and manage the consequences of the disease. The degree of self-care and QOL can be disrupted due to stressful live events which can be addressed by building resilience. To strengthen the nursing care and further develop nurses’ knowledge, more evidence is needed about the relationship between resilience, QOL and self-care in COPD patients.
Aim: The aim was to investigate the influence of resilience on self-care and QOL in COPD patients.
Method: A cross sectional design was performed in a pulmonary medicine outpatient clinic in a Dutch hospital among COPD patients. Self-care was measured with self-care of chronic illness inventory, QOL was measured with the clinical COPD questionnaire and resilience was measured with resilience evaluation scale. Possible confounders included were gender, age, smoking, years diagnosed with COPD, educational level, social support and pulmonary function. Multiple regression was performed between the determinant, confounders and both outcomes.
Results: In analysis, 125 participants were included. The results show that resilience (β=0.51, P<0.001) had an association with self-care confidence when corrected for possible confounders. The variance in self-care confidence explained by resilience is 22%. In addition, there was also an association between resilience (β=-0.46, P<0.001) and QOL when corrected for possible confounders. The variance in QOL explained by resilience is 25%.
Conclusion: Results of current study indicate that resilience have an association with self-care confidence and QOL in COPD patients. This means that the higher the resilience the better the self-care confidence and the QOL. This knowledge contributes to strengthen the nursing care and further develop nurses’ knowledge. In the future, this could mean treatment is aimed at increasing resilience.
Samenvatting
Achtergrond: Patiënten met een Chronische Obstructieve Longziekte (COPD) ervaren vaak een verminderde kwaliteit van leven (QOL) door symptomen als kortademigheid, hoesten en vermoeidheid. Om de gevolgen van de ziekte te voorkomen hebben COPD patienten zelfzorg gedrag nodig. De mate van zelfzorg en QOL kan worden verstoord door stressvolle levensgebeurtenissen wat kan worden aangepakt door het opbouwen van veerkracht. Om de verpleegkundige zorg te versterken en kennis van verpleegkundigen verder te ontwikkelen, is er meer bewijs nodig over de relaties tussen veerkracht, zelfzorg en QOL bij COPD patiënten.
Doel: Het doel was om de invloed van veerkracht op zelfzorg en QOL te onderzoeken in COPD patiënten.
Methode: Een cross sectioneel design werd uitgevoerd op een polikliniek longgeneeskunde in een Nederlands ziekenhuis. Zelfzorg werd gemeten met de self-care of chronic illness inventory, QOL met de clinical COPD questionnaire en veerkracht met de resilience evaluation scale. Geslacht, leeftijd, rookstatus, aantal jaren diagnose COPD, opleidingsniveau, sociale ondersteuning en longfunctie werden toegevoegd als mogelijke confounders. Tussen de determinant, confounders en uitkomsten werd een meervoudige regressie analyse uitgevoerd.
Resultaten: In de analyse werden 125 deelnemers geïncludeerd. Hieruit bleek dat veerkracht (β=0.51, P<0.001) een associatie had met zelfzorg vertrouwen. De variantie in zelfzorg vertrouwen verklaard door veerkracht is 22%. Daarnaast was er een associatie tussen veerkracht (β=-0.46, P<0.001) en QOL. De variantie in QOL verklaard door veerkracht is 25%. De confouders waren niet van invloed op de uitkomsten.
Conclusie: De resultaten geven aan dat veerkracht een associatie heeft met zelfzorg vertrouwen en met QOL. Dit betekent hoe hoger de veerkracht, hoe beter de zelfzorg en QOL is in COPD patiënten. Deze kennis draagt bij aan het versterken van de verpleegkundige zorg en het ontwikkelen van de kennis van verpleegkundigen. Dit betekent dat in de toekomst de behandeling zich zou kunnen richten op het verbeteren van veerkracht. | |
