| dc.description.abstract | De sportwereld wordt gekenmerkt door veel samenwerkingsverbanden tussen publieke en private partijen. Publieke organisaties, zoals overheden, trachten zo op een efficiënte manier publieke waarde te creëren en zien sportorganisaties of verenigingen daar als een ideaal middel voor. Hiermee trachten ze zoveel mogelijk sociaal positieve effecten te creëren. Het initiatief voor een dergelijke samenwerking ligt hierbij veelal bij de publieke sector (Waardenburg, Van den Hombergh, & Van Bottenburg, 2019). Hoe ziet de situatie eruit als het initiatief bij een private partij ligt en een samenwerking heeft met enkel private partijen? Die benadering is tot nu veelal onderbelicht.
Een dergelijke samenwerking in de praktijk is die van FC Utrecht. FC Utrecht gaat in dit samenwerkingsverband, genaamd Sportcampus Traiectum, samenwerken met de (top)sportorganisaties SV Kampong, Hellas, UZSC en VVU in Utrecht Oost. Middels deze samenwerking trachten zij talenten en andere sporters de ruimte en faciliteiten te bieden om zich te kunnen ontwikkelen, te verbeteren en als sporter het maximale uit zichzelf te halen. FC Utrecht ziet kansen om hier ook een bijdrage te leveren aan de verbetering van de vitaliteit van de Utrechter. Echter spelen er binnen een samenwerking meerdere belangen, zoals commerciële, sportieve en maatschappelijke belangen. Een samenwerking gaat daarbij altijd gepaard met spanningen (Waardenburg et al. 2019). Dit onderzoek richt zich op hoe de verschillende deelnemende partijen betekenis geven aan de Sportcampus Traiectum in het kader van publiek waarde creatie. Verder zal worden ingegaan op welke mogelijkheden er zijn of niet zijn voor een bredere functie van de Sportcampus dan enkel topsport en of er spanningen zijn die het creëren van de waarde vitaliteit in de weg staan. In dit onderzoek staat dan ook de volgende hoofdvraag centraal: Welke waarden en belangen hebben stakeholders bij Sportcampus Traiectum en hoe verhoudt dit zich tot het door FC Utrecht geïnitieerde proces van publieke waarde creatie?
Dit onderzoek laat zien dat binnen een samenwerking tussen private (en publieke) partijen spanningen en andere zienswijze aanwezig (kunnen) zijn. Waar FC Utrecht breder in wil zetten met de Sportcampus, blijken de andere deelnemers dat niet zo te zien of zien daar in de huidige fase nog niets in. Kansen zijn er echter wel. Hierbij zal de focus moeten liggen op het gebruik van de inspiratie- en ontplooiingswaarde van topsport. Echter zijn de financiële en personele capaciteit momenteel beperkt en waar het kan de focus echt naar de topsport uit moet gaan. Moore (2000) omschrijft dit aan operationele capaciteiten als een prestatiespanning, wat weer invloed heeft op de publieke waarde die ze zou kunnen creëren (Van de Noort Van der Torre, & Douglas, 2017). Dat ontstaat wanneer de nadruk te veel op de capaciteiten ligt en te weinig op de publieke waarde(n) die gecreëerd kunnen worden. Daarnaast conflicteren de doelen tussen de stakeholders. De doelstelling zijn vrijblijvend en aan de ene partij wordt meer waarde aan de een gehecht dan aan de ander. Hierdoor is binnen de verschillende besturen, maar ook bij medewerkers, onduidelijkheid wat de doelstelling achter de Sportcampus is. Dit zorgt voor een te kort in steun en legitimiteit voor de Sportcampus en daarmee voor een sturingsspanning (Van de Noort et al., 2017). Dat heeft net als de prestatiespanning een negatieve invloed op de potentiele publieke waarde. Tot slot wordt, mede als oorzaak van de onduidelijke doelstellingen, de communicatie intern en extern aangehaald als een storende factor. Het gemis van een goede communicatie zorgt voor een legitimatiespanning bij de medewerkers en vrijwilligers. Zo zijn de verschillende spanning die Van de Noort et al. (2017) in meer of mindere mate te herkennen binnen de kaders van Sportcampus Traiectum. | |
