"In space nobody can hear them cry" Een onderzoek naar de succes- en faalfactoren van het cultuurmecenaat in de podiumkunst

Abstract

Deze Master of Arts scriptie gaat over de succes- en faalfactoren van het cultuurmecenaat vanuit het perspectief van vierjarig rijksgesubsidieerde producerende podiumkunstinstellingen in Nederland met een cultuurmecenas. Onder cultuurmecenaat wordt in dit onderzoek een vorm van particuliere financiering verstaan, waarbij individueel of collectief belangeloos aan kunst en cultuur wordt geschonken of gegeven. In dit onderzoek staan twee vormen van mecenaat centraal, te weten de vriendenvereniging en de major donor.

Aan de hand van de interpretatieve methode is een kwalitatief empirisch onderzoek uitgevoerd, waarbij gebruik is gemaakt van het type meervoudige casestudy. De methodiek betreft een intensief literatuuronderzoek gevolgd door diepte-interviews met vier pionierende instellingen die met het mecenaat werken. De onderzochte cases zijn Toneelgroep de Appel, Het Nationale Toneel, De Nederlandse Bachvereniging en Introdans.

Dit onderzoek levert een interessant overzicht van diverse succes- en faalfactoren waar de instellingen het over eens zijn, en waarover de instellingen van mening verschillen. Hierbij worden de uitkomsten uit het literatuuronderzoek in verband gebracht met de uitkomsten uit de analyse van de onderzochte cases. Tevens worden in deze scriptie diverse bruikbare suggesties gedaan, zowel vanuit de literatuur als door de onderzochte cases, voor het opzetten van een vorm van cultuurmecenaat in een podiumkunstinstelling.