120 SECONDEN FILM - Narratieve elementen en het huidige medialandschap in de trailer van A SINGLE MAN

Abstract

In dit onderzoek staat de theorie van mediawetenschapper Keith M. Johnston centraal. Hij stelt onder andere dat de hedendaagse trailer, als gevolg van het convergence en het daarbij veranderde medialandschap, sterk inspeelt op de 1-op-1 relatie tussen kijker van de trailer en de trailer zelf. Johnston besteedt hierbij hoofdzakelijk aandacht aan de rol van stilistische elementen bij het inspelen op deze 1-op-1 relatie. In dit onderzoek wordt er gekeken naar de rol van narratieve elementen bij dit proces, waarbij de speelfilm A SINGLE MAN als casus wordt gebruikt – deze film sluit qua stilistische elementen sterk aan op Johnstons theorie, en leent zich daarom goed als object om te kijken naar narratieve elementen. De hoofdvraag luidt dan ook als volgt: Hoe worden de narratieve elementen uit Tom Fords A SINGLE MAN, in relatie tot de structuur van de hedendaagse trailer, zichtbaar in de bijbehorende trailer? Om duidelijkheid te krijgen over de rol van narratieve elementen in de trailer van de speelfilm in kwestie, wordt er in dit onderzoek gebruik gemaakt van een neo-formalistische analyse. Aan de hand van een segmentatie worden narratieve patronen in de film benoemd, om vervolgens vast te stellen in hoeverre en op welke wijze deze patronen zichtbaar zijn in de bijbehorende trailer. Uiteindelijk beargumenteert dit onderzoek dat de stilistische en narratieve elementen in de hedendaagse trailer samenwerken om een zo sterk mogelijke 1-op-1 relatie tussen kijker en trailer te bewerkstelligen, met daarbij – aan de hand van verschillende mediatheorie – de voetnoot dat dit niet voor het eerst in de geschiedenis het geval is.