| dc.description.abstract | De vraag in dit onderzoek was: Waarom groeide de VVD sterk in de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig? Onder de nieuwe kiezers waren veel katholieken, jongeren en voorheen op de PvdA stemmende mensen. De historiografie behandelt voornamelijk het individu Hans Wiegel, met name zijn stijl en ideologische oppervlakkigheid, de ontzuiling die zich in deze periode voortzette en de polarisatie tussen PvdA en VVD. In dit onderzoek werden de verschillende verklaringen voor het succes in samenhang onderzocht. Als eerste werd behandeld de ideologie van de VVD. Dit gebeurde met behulp van het begrip catch-all party van Kirchheimer. De VVD werd in grote mate een catch-all party. Als tweede was de partijorganisatie onderwerp van onderzoek. Dit vond plaats aan de hand van het concept electoral professional party van Panebianco. Dit is een variant van de catch-all party met aandacht in het speciaal voor de professionalisering van de partijorganisatie. De VVD was grotendeels een electoral professional party geworden. Parallel daaraan werd het toen pas een moderne politieke partij in plaats van een kiesvereniging. Het derde onderwerp was politieke personalisatie volgens Rahat en Kenig, die als gevolg van catch-all kan worden gezien. De VVD personaliseerde sterk, wat die partij een voordeel gaf ten opzichte van andere partijen. De ideologie was het belangrijkst voor het succes. De verandering van de partijorganisatie was van minder belang, mede omdat het gedeeltelijk eerst succes vergde voor het daar aan bij kon dragen. De personalisatie gaf de VVD een voorsprong op andere partijen en droeg zo ook bij aan het succes. De conclusie was niet helemaal in lijn met de historiografie. Een vergelijkend onderzoek was wellicht beter geweest. Naar het liberalisme en Wiegels stijl had meer onderzoek kunnen worden verricht. Dit onderzoek is relevant gelet op de huidige positie van de VVD. | |
