Van geweld tot gevoel in drillrap. Een onderzoek naar de totstandkoming van authenticiteit binnen de zelfrepresentatie van Qlas en Blacka in hun oeuvre.

Abstract

Luciano Jafari Mehrabady en Cheneydo Zunder, alias Qlas en Blacka, zijn een Rotterdams drillrapduo en hebben twee albums en meerdere singles uitgebracht. Ze zijn te plaatsen binnen de Nederlandse traditie van drillrap: een vorm van hiphop die bekend staat om de verheerlijking van geweld. In hiphop en voornamelijk drillrap is authenticiteit van groot belang: het valideert de reputatie van een artiest. De manier waarop authenticiteit functioneert binnen hiphop is uitgebreid onderzocht: zo heeft communicatiewetenschapper Kembrew McLeod een model gemaakt waarin hij de zes dimensies van authenticiteit in hiphop in samenvat. In deze scriptie onderzoek ik, met behulp van de postureanalyse, de authenticiteitsconstructie binnen de zelfrepresentatie van Qlas en Blacka in hun oeuvre. Het posture van Qlas en Blacka wordt gevormd aan de hand van twee tendensen. Ze vormen hun authenticiteit enerzijds door de nadruk op geweld en hun harde karakter te leggen en anderzijds leggen ze de nadruk op hun gevoel en hebben bepaalde nummers een sentimenteel karakter. Deze twee tendensen gaan samen met een verschil in de manier waarop ze tegen vrouwen aankijken: in beide tendensen zijn vrouwen ongelijk aan mannen maar in de eerste is het een fysieke, seksuele ongelijkheid en in de tweede is het een meer psychologische onderwerping. Ook zijn Qlas en Blacka uitgesproken commercieel en doet dit geen afbreuk aan hun authenticiteit en reputatie. De nadruk op gevoel en commercie in het oeuvre van Qlas en Blacka past niet binnen het model van McLeod maar draagt toch bij aan de authenticiteit van het duo.