| dc.description.abstract | In dit scriptieonderzoek wordt er onderzocht in hoeverre er een overeenkomst is tussen het discours over het oriëntalisme dat geanalyseerd is door Edward Said in Orientalism en de koloniale periode van Groot-Brittannië in Afrika tussen 1850 en 1914. Said stelt dat oriëntalisme gaat om de relatie tussen het Westen en de Oriënt. Er zijn drie verschillende discoursen van oriëntalisme. Dat zijn het academische, ontologische en autoritaire discours. Said focust zich op het autoritaire discours en stelt dat dit discours gebaseerd is op racisme en onderdrukking. Dit discours ontwikkelt zich drie fasen, waarbij het Westen eerst kennis verneemt van de Oriënt, vervolgens de Oriënt annexeert en ten slotte hervormt naar westerse maatstaven. Deze drie fasen zijn respectievelijk onderzocht in de casus Groot-Brittannië en
zuidelijk Afrika en er is gebleken dat de ontwikkeling van het autoritaire discours hierin terug te vinden is. Er is gebleken dat in de periode 1850 tot 1875 door Britse ontdekkingsreizigers kennis vernomen werd van de Afrikaanse samenleving en geografie. Deze kennis werd gedeeld met het thuisland. Door deze bronnen ontstond het idee dat de ontdekkingsreizigers experts waren over Afrika en dat zij als beste wisten wat goed was voor het continent. Said classificeert deze houding als intellectuele autoriteit en stelt dat deze intellectuele autoriteit terug te vinden is op het culturele, religieuze en politieke vlak. In dit onderzoek is gebleken dat dankzij het
sociaal darwinistische gedachtengoed dat heerste in de Britse maatschappij en het ontbreken van het christelijke geloof in Afrika, de Afrikaanse samenleving gezien werd als barbaars. Mede hierdoor ontstond de legitimering voor het koloniseren van Afrika, omdat het Britse parlement ervan overtuigd was dat slechts door politieke overheersing Afrika een goede samenleving kon krijgen. De laatste ontwikkeling binnen het autoritaire oriëntalisme is die van hervormingen. Deze vinden al plaats voordat er daadwerkelijk sprake is van kolonisatie. In de tijd van ontdekkingsreizen vinden deze hervormingen vooral op materieel gebied plaats. Met het
koloniseren beginnen de hervormingen ook op sociaal-cultureel gebied plaats te vinden. Hierdoor is te stellen dat er een overeenkomst is tussen het autoritaire discours binnen het oriëntalisme en de casus Groot-Brittannië en zuidelijk Afrika. | |
