Werk-privé boundary-management: een persoonsgerichte benadering.

Abstract

Ieder individu heeft zijn voorkeur als het gaat om de mate waarin werk en privé geïntegreerd of gesegmenteerd worden. Mensen zetten, bewust en onbewust, boundary-managementstrategieën in om de gewenste werk-privé(dis)continuïteit te bereiken en werk-privéconflicten te voorkomen. Boundary-theorie benadrukt dat naast de werknemer, ook de werkcontext boundary-managementgedrag kan beïnvloeden. Er is opvallend weinig onderzoek gedaan naar de mogelijk verklarende factor van boundary-management in het creëren van de gewenste werk-privésituatie. Doel van dit persoonsgerichte onderzoek is dan ook om met semigestructureerde interviews te achterhalen op welke wijze de gewenste werk-privé(dis)continuïteit van werknemers gerelateerd is aan de toegepaste boundary-managementstrategieën en gepercipieerde werkondersteuning. Via directieve contentanalyse zijn vier (dis)continuïteitsprofielen vastgesteld. Middels inductieve contentanalyse zijn tien boundary-managementstrategieën en veertien typen gepercipieerde werkondersteuning geïdentificeerd. Geconcludeerd kan worden dat toegepaste boundary-managementstrategieën deels wel en deels niet gerelateerd zijn aan de gewenste werk-privé(dis)continuïteit. Daarnaast blijken de verschillende typen gepercipieerde ondersteuning bij te dragen aan verschillende (dis)continuïteitsprofielen. Werknemers kunnen deze inzichten gebruiken om de kennis onder hun werknemers te vergroten over (dis)continuïteitsvoorkeuren en (gerelateerde) boundary-managementstrategieën. Bovendien kunnen organisaties de werkcontext aanpassen door in te zetten op factoren die men als ondersteunend ervaart bij het creëren van een gewenste werk-privé (dis)continuïteit.