Het delen van fouten in de zorg: Een toetsing van het Integrated Behavioral Change Model

Abstract

Om van fouten in een ziekenhuis te kunnen leren, zodat ze in de toekomst voorkomen kunnen worden, is het noodzakelijk dat ziekenhuismedewerkers hun fouten delen en bespreken met elkaar (Waterson, 2014). Om dit te bereiken, is het van belang om te achterhalen welke factoren er samenhangen met het besluit van medewerkers om dit wel of niet te doen. Het Integrated Behavioral Change Model (IBC-model) van Hagger en Chatzisarantis (2014, zie Figuur 1) lijkt een antwoord te bieden op deze vraag. In deze studie werd het IBC-model daarom getoetst middels een kwantitatief survey-onderzoek bij operatieassistenten (n = 51). Hierbij werd voorspeld dat de intentie van operatieassistenten om hun fouten te delen en bespreken met hun team, verklaard wordt door de gedragscontrole, de self-efficacy, de subjectieve normen (injuctief en descriptief) en de expliciete attitude van de operatieassistenten. Het model blijkt inderdaad een deel van de variantie in de gedragsintentie te verklaren (40,4%), hoewel enkel de attitude hierbij een significant positief hoofdeffect heeft op de gedragsintentie. Op basis van het IBC-model werd tevens verwacht dat de genoemde variabelen samenhangen met de motivatie van de operatieassistenten. Deze verwachting bleek echter alleen te kloppen voor de injunctieve subjectieve normen