De Amerikaanse verbeelding en de Eerste Wereldoorlog: Hoe film een parabel kan vormen voor contemporaine inzichten over conflict

Abstract

De oorlogsfilm is een populair genre, een vertoning van een doordringende setting met veelal dramatische verhalen. Film kan als geen ander de mens onderdompelen in zijn representatie van een historische periode, en is daarmee een krachtig middel om een artistieke visie op het verleden te verspreiden. Het is ook een divers en veranderlijk genre, dat meebeweegt met maatschappelijke tendensen. Het representeert dan ook niet alleen een historische gebeurtenis, het kan zelf ook gelezen worden als een representatie van de tijdsgeest waarin het is geproduceerd. Deze scriptie onderzoekt in hoeverre Hollywoodfilms over de Eerste Wereldoorlog ontwikkelingen in het Amerikaanse populaire denken over oorlog zichtbaar kunnen maken. Het onderzoek omhelst de periode van 1914 tot en met het heden. Het is gestructureerd aan de hand van drie periodes; een kader gebaseerd op de theorieën van J.M. Winter. Hierbij wordt iedere periode geanalyseerd aan de hand van een casusfilm en een onderzoek naar maatschappelijke noties over oorlog. Om de audiovisuele aard van film recht te doen is gebruik gemaakt van zowel filmgeschiedenis als filmanalyse. Hierbij komt de context van de productie en een interpretatie van de centrale ideeën die de films ondersteunen in zowel visuele- als plotelementen aan bod. Uit het onderzoek kan geconcludeerd worden dat dit bescheiden genre inderdaad in staat is om eigentijdse ideeën te projecteren op de Grote Oorlog, en daarmee nieuwe interpretaties te vormen over het conflict. Echter wordt dit gehinderd door de soms gebrekkige Amerikaanse herinneringscultuur van het conflict.