Zicht op duurzame inzetbaarheid in de logistieke sector Het belang van vitaliteitsmanagement voor een operationele doelgroep

Abstract

Dit onderzoek is uitgevoerd binnen de transport en logistiek sector, onder operationeel personeel van Broekman Logistics. In deze sector loopt men tegen de problemen aan van fysieke werkeisen en werkeisen als gevolg van technologische ontwikkelingen waarbij de duurzame inzetbaarheid van werknemers onder druk komt te staan. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te krijgen in hoeverre fysieke werkeisen, werkonzekerheid, het bijbenen technologische ontwikkelingen, en vitaliteitsmanagement de duurzame inzetbaarheid van operationeel personeel beïnvloeden. Daarnaast dient dit onderzoek inzicht te krijgen in hoeverre vitaliteitsmanagement medewerkers ertoe in staat stelt employability capital te ontwikkelen om te kunnen copen met de (negatieve) gevolgen van fysieke werkeisen en werkeisen als gevolg van technologische ontwikkelingen op de duurzame inzetbaarheid. De resultaten uit dit onderzoek leiden tot de conclusie dat vitaliteitmanagement een positief effect heeft op employability capital, maar dat employability capital geen modererend effect heeft op de relatie tussen werkeisen en duurzame inzetbaarheid. In de wetenschappelijke literatuur wordt duurzame inzetbaarheid meestal standaard gezien als een persoonlijke hulpbron in het JD-R model. De uitkomsten uit dit onderzoek tonen aan dat duurzame inzetbaarheid ook als uitkomst in het JD-R model kan worden gezien. Daarnaast is onderzoek in de context van beroepen zoals in de transport en logistiek sector in de wetenschappelijke literatuur relatief onderbelicht. Door dit onderzoek uit te voeren onder operationeel personeel, leveren de resultaten uit dit onderzoek een bijdrage aan de wetenschappelijke literatuur in de context van de transport en logistiek sector. Dit onderzoek levert ten slotte een wetenschappelijke bijdrage door het relatief nieuwe concept employability capital als moderator in het JD-R model te integreren. Uit de resultaten blijkt echter dat de organisatie middels vitaliteitsmanagement wel invloed heeft op het verbeteren van de duurzame inzetbaarheid, in tegenstelling tot employability capital. Dit betekent dat de organisatie door middel van vitaliteitsmanagement de duurzame inzetbaarheid kan verbeteren, maar dat werknemers middels employability capital niet kunnen copen met de negatieve effecten van werkeisen op duurzame inzetbaarheid.