De rol van de ‘magical negro’ in de ‘white savior film’ Green Book Een onderzoek naar de manier waarop ras wordt geconstrueerd door Hollywood

Abstract

Abstract Dit onderzoek gaat over de manier waarop de onstuimige Oscar winnende film Green Book (2018) de raciale relatie tussen zwart en wit construeert. Aan de hand van een neoformalistische analyse, waarbij vanuit de film zelf wordt geanalyseerd, is onderzocht op welke manier de verhouding tussen het witte hoofdpersonage Tony Vallelonga en het zwarte hoofdpersonage Donald Shirley wordt gecreëerd. Het concept cinethetic racism waarbij er zichtbare vormen van gelijkheid tussen rassen tot uitdrukking komen, maar tegelijkertijd gebruik wordt gemaakt van verborgen zwarte stereotypen en een witte norm in stand wordt gehouden, is van toepassing op deze film. Belangrijk hierbij zijn de concepten magical negro en white savior. Het magical negro concept betreft een zwart ongeschoold, arm personage met ‘magische’ krachten die enkel in dienst staat van het witte personage om diens problemen te overkomen. Het white savior concept gaat over een wit personage die als redder optreedt om het zwarte personage te helpen. Beide concepten verbeelden een ongelijke verhouding tussen zwarten en witten waarbij zwarten worden gemarginaliseerd en witte normativiteit heerst. Uit het onderzoek is gebleken dat zowel het narratief van Green Book als de stilistische filmelementen mise-en-scène en cinematografie bijdragen aan de constructie van de hoofdpersonages als magical negro en white savior, ofwel genuanceerd dan wel ongenuanceerd. Bovendien krijgt het concept whiteness vorm in de film, dat staat voor witte normativiteit en superioriteit. Ondanks dat het niet zo lijkt op het eerste gezicht, representeert Green Book op subtiele wijze vormen van zwarte stereotypen en witte normativiteit. Met name de methode van dit onderzoek is belangrijk doordat de stilistische elementen van de film worden geanalyseerd die deze verborgen vormen van racisme aan het licht brengen. Met dit onderzoek betoog ik lezers bewust te maken van een dominerende witte norm en te laten zien dat racisme zodoende nog steeds een alledaags probleem is in het hedendaagse medialandschap.