| dc.description.abstract | Meedoen is een mensenrecht (VN-verdrag, 2006), ook voor mensen met een beperking (Duif & van den Berg, 2016). Zij blijken door vele belemmeringen echter veel minder te participeren in sport- en beweegactiviteiten dan mensen zonder een beperking (Mulier Instituut & Kenniscentrum Sport, 2017), terwijl een inactieve leefstijl grote gevolgen heeft. De sportconsulenten van SportMEE Rotterdam Rijnmond ondersteunen mensen met een beperking bij het realiseren van structurele sport- en beweegparticipatie en dragen hiermee bij aan sociale inclusie (SportMEE, 2020).
Het doel van dit onderzoek is om meer inzicht te verkrijgen in de rol van een sportconsulent in het verhogen van de sport- en beweegdeelname van mensen met een beperking. Er wordt gefocust op de betekenis die door sportconsulenten en verantwoordelijke medewerkers van het management van SportMEE wordt gegeven aan de werkzaamheden, de institutionele context en de bijdrage aan inclusiviteit. Daarvoor is de volgende hoofdvraag opgesteld: Welke betekenis geven interne betrokkenen aan SportMEE Rotterdam Rijnmond?
Er wordt getracht een antwoord op de onderzoeksvraag te geven via interpretatief kwalitatief onderzoek, waarbij gebruik is gemaakt van documentenanalyse en semigestructureerde interviews (n = 11). Alle interviews zijn opgenomen, getranscribeerd en gecodeerd via Nvivo. Het theoretisch kader dat hierbij voor dit onderzoek is gebruikt, bestaat uit theoretische aspecten over betekenisgeving van Weick (1995) te herleiden naar de kernbegrippen: identiteitsconstructie, retrospectief, zinvolle omgeving, sociaal, voortdurend proces, referentiepunten en gedreven door plausibiliteit. De betekenis die wordt gegeven aan een lichaam in een specifieke ruimte vormt de brug van Weick (1995) naar sociale in- en uitsluitingsprocessen van Puwar (2004). De ruimten die voor SportMEE van belang zijn, worden via de institutionele context van Furusten (2013) achterhaald, waarbij de directe en indirecte institutionele omgeving van SportMEE in kaart zijn gebracht via het model van Furusten (2013).
SportMEE, als integraal onderdeel van expertorganisatie MEE RR, draagt via sportbemiddelingstrajecten met cliënten, consultatie aan sport- en beweegaanbieders en contact met overkoepelende netwerkpartners bij aan inclusiviteit op het gebied van sporten en bewegen. Diverse uitdagingen in de institutionele context als een veelvoud aan actoren, verdeeldheid binnen overkoepelende netwerkpartners over inclusief sporten en bewegen, decentralisatie van de overheid, de domein discussie en de invloed van de Corona COVID-19 situatie zorgen er echter voor dat de interne betrokkenen van SportMEE onder druk staan en de financiële middelen van SportMEE niet toereikend genoeg zijn om de dienstverlening optimaal te ontwikkelen, de kwaliteit hoog te houden en meerdere doelgroepen te kunnen includeren.
Er wordt dan ook als beleidsaanbeveling gericht op het vergroten van de financiële investering in SportMEE, wat zeer de moeite waard is gezien een verhoging van de sport- en beweegdeelname zorgt voor een verlaging van de zorgkosten voor de overheid (Gezondheidsraad, 2017; Rebel & Mulier Instituut, 2019; Van der Maat, K., 2020). | |
