Één voor allen, allen alleen?

Abstract

In deze scriptie is onderzoek gedaan naar de spanningen die de Nederlandse ‘intelligente lockdown’ in respons op de COVID-19-pandemie teweegbrengt. Om dit onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te kunnen analyseren, is het onderzoek in een interdisciplinair samenwerkingsverband uitgevoerd. Deze interdisciplinaire analyse is vanuit de volgende disciplines uitgevoerd: Sociale Psychologie, Communicatie- en Informatiewetenschappen, Internationale Betrekkingen en Kunstmatige Intelligentie. Het onderzoek laat zien dat het invoeren van de ‘intelligente lockdown’ veelvoudige gevolgen heeft op drie verschillende niveaus. Hieruit is gebleken dat de spanningen en gevolgen van de ‘intelligente lockdown’ in deze vier disciplines samen te vatten zijn in twee termen: agency en representatie. Zowel op micro-, meso- als macroniveau spelen deze concepten een aanzienlijke rol. Op microniveau speelt een inperking van zelfbeschikking een rol. De maatregelen hebben beklemmende gevolgen op het individu. Op mesoniveau hebben de maatregelen betrekking op de bewegingsvrijheid en keuzevrijheid binnen een groep. Het belang van de ‘grote groep’ komt noodgedwongen vooraan te staan, wat de keuzevrijheid en bewegingsvrijheid van individuen beperkt. Op macroniveau blijkt dat de gevolgen van de maatregelen de bestaande spanningen binnen de (inter)nationale politiek op scherp zetten. De concepten agency en representatie, binnen de drie bovengenoemde niveaus, komen samen in het begrip communicatie. Er is gebleken dat communicatie binnen alle vier de disciplines voor spanningen zorgt, door bestaande spanningen te verminderen of juist te versterken.