Ecologische validiteit van werkgeheugentesten: Toepassing van veridicality middels ouder- en leerkrachtrapportages

Abstract

Werkgeheugen (WG) is een belangrijke voorspeller voor academische prestaties en essentieel voor klassikaal leren. Er is gekeken welke vorm van WG-metingen, verbaal of visueel-ruimtelijk WG gemeten in een individuele of klassikale omgeving, beschikt over meer ecologische validiteit volgens het veridicality-principe. Veridicality verwijst naar de mate waarin een test empirisch refereert aan de metingen van het dagelijks functioneren middels het gebruik van rapportagevragenlijsten. Deelnemers waren kinderen in de leeftijd van 8 tot 11 jaar (N = 108, M = 9.6, SD = 9.21). Middels een between-subjects design werden verbale en visueel-ruimtelijke WG-taken afgenomen in een klassikale en individuele omgeving. Daarnaast werden rapportagevragenlijsten ingevuld. De BRIEF rapporteert WG en werd ingevuld door leerkrachten. De SWAN rapporteert inhibitiecontrole van aandacht en gedragsinhibitie, welke een relatie laten zien met WG, en werd ingevuld door ouders en leerkrachten. Met de verworven data zijn dominantieanalyses uitgevoerd. Uit de dominantieanalyse blijkt dat zowel ouder- als leerkrachtrapportages het meest dominant zijn voor klassikale WG-metingen. Daarbij zijn leerkrachtrapportages het meest dominant voor verbale WG-metingen en ouderrapportages voor visueelruimtelijke WG-metingen. Bij leerkrachtrapportages komt verbaal WG meer overeen met gedragsinhibitie, inhibitiecontrole van aandacht en WG-rapportages. Bij ouderrapportages komt inhibitiecontrole van aandacht meer overeen met visueel-ruimtelijk WG. Uit de studie blijkt dat verbaal WG klassikaal gemeten meer ecologische validiteit bevat wanneer gekeken wordt naar leerkrachtrapportages. Daarnaast blijkt dat visueelruimtelijk WG klassikaal gemeten meer ecologische validiteit bevat wanneer gekeken wordt naar ouderrapportages.