Misleiding is een mind-game: Een neoformalistische analyse van de misleidende narratieve structuur van de mind-game film MEMENTO

Abstract

Dit onderzoek kijkt naar de interactie tussen de narratieve structuur en de dominant van misleiding in de film MEMENTO uit 2001. Het doel van het onderzoek is om de complexe narratieve structuur aan het licht te brengen en om te achterhalen hoe misleiding zich manifesteert in die narratieve structuur. De hoofdvraag luidt als volgt: “Hoe wordt er gebruik gemaakt van een misleidend narratief in de mind-game film MEMENTO?” Het onderzoek volgt de neoformalistische aanpak zoals Kristin Thompson die heeft uitgevoerd in haar analyse van de film STAGE FRIGHT. Zij legt in haar analyse de dominant van dubbelzinnigheid bloot die verworven zit in het narratieve niveau van de film. Dit onderzoek zal zich net als Thompson richten op het narratieve niveau van de film. De film is opgedeeld in een sequentieanalyse die is vormgegeven op twee manieren; aan de hand van het plot en de story. Zo kan er inzicht verworven worden in de causaliteit en in de tijdsovergangen. De analyse is gestructureerd aan de hand van narratieve elementen die zich ontfermen over de complexe narratieve structuur van MEMENTO en de interactie tussen die structuur, de narratieve elementen en de dominant met haar devices. Er valt te concluderen dat de dominant van misleiding en de narratieve structuur zodanig verworven zijn dat bijna alle facetten van de narratieve structuur zich laten kenmerken door een vorm van misleiding. De unreliable narrator weet de film echter te domineren en blijkt het middelpunt te zijn van het overgrote deel van de misleiding.