| dc.description.abstract | Reliability and validity of the Manchester Triage system in children, an observational study.
Background: It is important to prioritize critically ill patients at the emergency department (ED). The validity of the Manchester Triage System (MTS) in children with trauma and the interrater-reliability in children with comorbidity is not well studied. The aim is twofold: 1) Determining the interrater reliability of the MTS in scenarios of children with and without comorbidity; 2) Determining the validity of the MTS in children with trauma presenting at the ED.
Method: 1) In the cross-sectional interrater-assessment study nurses were invited to assign an MTS urgency level to eleven written case scenarios. The presence of comorbidity varied per scenario. Analyses were performed with the Krippendorff’s alpha (Kalpha).
2) In the secondary data analysis, children aged 0-16 years were triaged with a trauma flowchart. The MTS urgency level was compared to a reference standard. Frequencies of over-/undertriage, sensitivity and specificity were calculated.
Results: 1) In total 36 nurses triaged the scenarios. The Kalpha for all scenarios was 0.65 (95%CI:0.60-0.69). The Kalpha for non-complex comorbidity (0.78) was slightly higher than for complex comorbidity (0.69). Triaged scenarios without comorbidities differed significantly from scenarios with comorbidities (p=0.01).
2) In total 14,535 children were included. Overall, the MTS had moderate sensitivity (65%) and good specificity (94%) compared to the reference standard. Minor trauma had poor sensitivity (50%) and good specificity (95%). Undertriage was more frequent in children <12 months (15.5%) compared to older children (8%) (p<0.01). In children <12 months, presenting with head injury, undertriage was even more frequent.
Conclusion and recommendations: The interrater reliability for children with comorbidity is acceptable. Although the specificity of the MTS for trauma in children is good, the sensitivity can be improved. Future studies should focus on improving triage in children especially <12 months.
De betrouwbaarheid en validiteit van het Manchester triage systeem bij kinderen, een observationele studie.
Inleiding: Het is belangrijk om kritieke patiënten te prioriteren op de spoedeisende hulp (SEH). De validiteit van het Manchester triage System (MTS) voor kinderen met trauma en de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid voor kinderen met comorbiditeit zijn nog nauwelijks onderzocht. Het doel van deze studie is tweevoudig. 1) Het bepalen van de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid van de MTS bij kinderen met comorbiditeit. 2) Het bepalen van de validiteit van het MTS voor kinderen met fysiek trauma op de SEH.
Methode: 1) In deze cross-sectionele interbeoordelaarsbetrouwbaarheid studie, hebben verschillende verpleegkundige dezelfde elf geschreven scenario’s een urgentie niveau toegekend. De aanwezigheid van comorbiditeit wisselde per scenario. Voor de analyse is de Krippendorff’s alpha (Kalpha) gebruikt.
2) Dit is een secundaire data-analyse van kinderen jonger dan 16 jaar, die zijn getrieerd met een traumaflowchart op de SEH. Het MTS urgentieniveau is vergeleken met de referentiestandaard. Het percentage onder- en overtriage, sensitiviteit en specificiteit zijn berekend.
Resultaten: 1) In totaal hebben 36 verpleegkundigen 11 scenario’s getrieerd. De totale Kalpha was 0.65 (95%CI:0.60-0.69). The Kaplha voor non-complexe comorbiditeit was 0.78, dit is iets hoger dan complexe comorbiditeit 0.69. De scenario’s zonder comorbiditeit versus non-complex-/complex comorbiditeit verschilde significant (p=0.01).
2) In totaal zijn er 14,535 kinderen geïncludeerd. De MTS had een sensitiviteit van 65% en een specificiteit van 94% in vergelijking met de referentiestandaard. Voor eenvoudige trauma’s was de sensitiviteit 50% en de specificiteit 95%. Ondertriage kwam meer voor bij kinderen <12 maanden (15.5%). Bij kinderen <12 maanden met hoofdletsel kwam ondertriage nog vaker voor.
Conclusie en aanbevelingen: De interbeoordelaarsbetrouwbaarheid voor kinderen met comorbiditeit is acceptabel. Ondanks dat de specificiteit voor kinderen met trauma goed is, kan de sensitiviteit worden verbeterd. Toekomstige studies zouden zich moeten richten op het verbeteren van triage bij kinderen vooral <12 maanden en vooral als ze hoofdletsel hebben. | |
