We Zijn Wat We Niet Zijn: Een Kritische Discours Analyse naar de Discursieve Constructie van een Rechts-Extremistische Groepsidentiteit

Abstract

Collectieve identiteit is per definitie distinctief: gelijkenis binnen een groep suggereert verschil met een andere groep (Demmers, 2016). Dit eindwerkstuk verkent de identiteitsconstructies in drie rechts-extremistische manifesten door middel van een kritische discours analyse. De schrijvers van deze teksten pleegden in 2019 een terroristische aanslag in de steden Christchurch, Poway en El Paso. De schutters opereerden onafhankelijk van een offline-organisatie. Voorafgaand aan hun aanslagen plaatsten ze een manifest online. Hierin betuigden ze hun steun aan elkaar en andere rechts-extremistische terroristen. Mediaberichtgeving sprak in relatie tot de drie schutters over lone wolf terrorisme. De analyse richt zich op het differentiatieproces waarin in- en out-groepen ontstaan (Brewer, 2019). Uit de comparatieve analyse komt naar voren dat de overlappende identiteiten, eigenschappen en attributen van de schutters overeenkomen met hun representatie van de ‘patriotten’. Deze groep wordt door de auteurs consistent afgebeeld als gelijkgestemden; individuen die sympathiseren met rechts-extremisme. De uitkomst van dit onderzoek indiceert dat er sprake is van een collectieve identiteit en dus de aanwezigheid van een imagined online gemeenschap waarbinnen de drie schutters opereren (Anderson, 2006).