Gedwongen kinderverhuizing van de inheemse Australische bevolking: culturele genocide?

Abstract

In de twintigste eeuw stelde de Australische regering een assimilatiebeleid in om haar inheemse bevolking in de witte populatie te laten assimileren. Eén van de gevolgen van dit beleid was een gedwongen kinderverhuizing. Nadat het beleid werd afgeschaft ontstond er veel discussie onder historici, politici en juristen over de vraag of er in Australië sprake was van genocide op de inheemse bevolking vanwege de gedwongen kind verhuizing. In 1997 bracht de regering het “Bringing Them Home’’ rapport uit. Hierin werd de gedwongen kinderverhuizing als culturele genocide gezien. In plaats van duidelijkheid leidde, dit echter tot nog meer discussie tussen voorstanders (Nieuwe Historici) en de tegenstanders (Nieuwe rechtse Historici). Deze scriptie probeert de argumenten van de voor en tegenstanders op een rij te zetten. En te concluderen of er wel of niet sprake was van een culturele genocide. Door middel van literatuuronderzoek met analyse van 7 primaire bronnen en 22 secundaire bronnen wordt een overzicht gegeven van de discussie. Als eindconclusie kan vastgesteld worden dat er sprake is van een culturele genocide. Het settler-kolonialisme waar de maatschappij uit ontstaan is, vormt de basis voor deze genocide.