Een onderzoek naar de attitude van Nederlanders ten opzichte van nieuwkomers en de bereidwilligheid tot het doen van vrijwilligerswerk voor nieuwkomers.

Abstract

In dit onderzoek is nagegaan hoe de campagne “Wil jij met mij in gesprek?” van de vrijwilligersorganisatie Het Begint met Taal door de kijker is geïnterpreteerd. Het doel van dit onderzoek was inzicht krijgen in de attitude van Nederlanders ten opzichte van nieuwkomers en de bereidwilligheid zich in te zetten voor een dergelijke vrijwilligersorganisatie. In de campagne, die in twee series is uitgebracht, stellen verschillende nieuwkomers zichzelf voor in een korte video en vragen of jij als kijker met hen in gesprek wil gaan. De eerste serie lijkt zich meer te focussen op de hulpbehoevendheid van de nieuwkomer, gerelateerd aan het slachtofferframe. De tweede serie doelt daarentegen op de vaardigheden en kwaliteiten van de nieuwkomers en focust zich daarmee meer op het multiculturele frame. Door middel van diepte-interviews is onderzocht hoe de participanten twee verschillende video’s, één uit elke serie, hebben ervaren. Uit het onderzoek blijkt dat de video’s uit beide series anders zijn geïnterpreteerd. De participanten ervoeren voornamelijk een gevoel van medelijden bij de video’s uit de eerste serie. Ze ervoeren plezierige gevoelens naar aanleiding van de video’s uit de tweede serie. Ondanks dit verschil in interpretatie hadden de participanten een positieve attitude ten opzichte van de nieuwkomers in de video’s. Bovendien overwogen ze allen om met een nieuwkomer in gesprek te gaan. Er was hierbij geen sprake van een unanieme voorkeur voor een nieuwkomer. Het Begint met Taal en gelijksoortige vrijwilligersorganisaties kunnen de bevindingen van het huidige onderzoek meenemen in de ontwikkeling van toekomstige campagnes voor het werven van vrijwilligers.