Stof met Volume: Een Kritische Discoursanalyse naar Nederlandse Krantenartikelen over Modest Fashion

Abstract

In 2019 werd de eerste Amsterdamse editie van de modest fashion week georganiseerd, tegelijkertijd werd er in heel 2019 in Nederlandse kranten meer gepubliceerd over modest fashion dan in de jaren ervoor. Modest fashion krijgt dus recentelijk meer aandacht.

In deze scriptie onderzoek ik het discours rondom modest fashion in Nederlandse kranten. Dit doe ik door middel van een kritische discoursanalyse. Hierbij vergelijk ik ten eerste het taalgebruik in artikelen over modest fashion (N=56) met artikelen over religieuze mode (N=61). Ik focus daarbij op twee grammaticale elementen: transitiviteit en modaliteit. Daarnaast onderzoek ik het discours rondom de krantenartikelen over modest fashion in 2019. Tot slot toets ik mijn conclusies door drie vrouwen te interviewen die zich identificeren met modest fashion.

De kern van modest fashion lijkt te zijn dat het de uitkomst van een vrije keuze is, het wordt ook wel een uiting van agency genoemd. De term ‘modest fashion’ lijkt bedacht te zijn om in een seculier kader te passen. In wetenschappelijke literatuur is er verder geen consensus over de betekenis van modest fashion.

Er zijn subtiele verschillen in taalgebruik te onderscheiden tussen artikelen over modest fashion en artikelen over religieuze mode, onder andere in het aantal actoren en welke modaliteit erin voorkomt. Waar zowel de wetenschappelijke literatuur, de krantenartikelen als de drie vrouwen het over eens zijn, is dat modest fashion bij uitstek de uitkomst van een eigen, persoonlijke en vrije keuze is. Je zou modest fashion dus kunnen verbinden aan feminisme en agency. De drie vrouwen die ik heb geïnterviewd, houden zich alle drie niet bezig met het nieuws. Dit is problematisch, omdat de krantenartikelen deze vrouwen trachten te representeren, maar ze niet bereikt worden.