DE NATIONAALSOCIALISTISCHE VEILIGHEIDSCULTUUR EN DE SPAANSE BURGEROORLOG

Abstract

In deze scriptieonderzoek is gepoogd de veiligheidscultuur van nazi-Duitsland te onderzoeken en hoe deze heeft geleid tot een actieve interventie van de Duitsers in de Spaanse Burgeroorlog. Centraal staat de volgende onderzoeksvraag: ‘Welke economische en militaristische motieven binnen de veiligheidscultuur van nazi-Duitsland speelden een rol tot actief ingrijpen in de Spaanse Burgeroorlog?’. Om een antwoord te geven op deze onderzoeksvraag zijn drie deelvragen opgesteld, namelijk hoe een veiligheidscultuur gedefinieerd dient te worden volgens Mary Kaldor en Christopher Daase en welke economische en militaristische motieven nazi-Duitsland tot actieve interventie hebben geleid. Na de Eerste Wereldoorlog moest Duitsland haar rol als grootmacht opgeven, waaruit de dreiging ontstond dat zij geen rol van betekenis zouden gaan spelen op het wereldtoneel. Duitsland moest echter volgens de nationaalsocialisten de nieuwe leider zijn in een Duitse wereldheerschappij. Dit kon bereikt worden door gebiedsuitbreiding, dat door middel van een nieuwe legermacht gerealiseerd kon worden. Geconcludeerd kan worden dat de Spaanse Burgeroorlog een uitgelezen mogelijkheden bood voor nazi-Duitsland om haar probleem met een tekort aan grondstoffen op te lossen, die noodzakelijk worden voor het heropbouwen van het Duitse leger. Op militair gebied konden de Duitsers hun nieuwe oorlogsmethoden in de praktijk brengen en verbeteren.