| dc.description.abstract | Het verzamelen van Zeeuwse volksverhalen maakt deel uit van een veel groter, Europees
proces. Het is de vraag of sagen ook inhoudelijk passen in een bredere traditie, of dat ze meer lokaal
van aard zijn. Welke Zeeuwse sagen over plaaggeesten en spookdieren zijn er gedocumenteerd en
verschillen ze wezenlijk van de Nederlandse of Vlaamse sagen? Het
antwoord hierop is dat de Zeeuwse sagen over plaaggeesten en spookdieren grotendeels in een
bredere traditie passen. Sagen over spookdieren komen in heel Nederland en Vlaanderen voor,
waarbij het altijd over afschrikwekkende inheemse dieren gaat. Sagen over de kindschrik komen
eveneens in heel Nederland en Vlaanderen voor, zoals de kinderschrik die een haak hanteert of de
kinderschrik die in het water of in gewassen woont. De Ossaart als naam van plaaggeest of
kinderschrik komt buiten Zeeland niet in Nederland voor. Zijn gedrag of het plot van de sage waarin
hij voorkomt, is wel breder verspreid. In Vlaanderen is hij erg bekend, hier wordt hij, naast Ossaart,
ook wel Klurre of Kludde wordt genoemd, afhankelijk van de regio. Het verzamelen van
volksverhalen kwam dus voor uit een brede, Europese stroming van het cultuurnationalisme en ook
de sagen over plaaggeesten en spookdieren passen in een bredere traditie. De naamgeving van
plaaggeesten of kinderschrik kunnen wel zeer lokaal bepaald zijn, zoals de Ossaart ons laat zien. | |
