Reciprociteit in het Litouws

Abstract

In deze scriptie wordt een aspect van de reciprociteit in de Litouwse taal onderzocht. Reciprociteit in het Litouws kan uitgedrukt worden met de markers –si-/-s en vienas kitą. Volgens Kemmer (1993) bestaan er ‘lichte’ en ‘zware’ markers die reciprociteit kunnen uitdrukken en deze kunnen simultane dan wel opeenvolgende situaties omschrijven. Het is interessant om te weten welke marker in welke situatie in het Litouws gebruikt wordt. 92 sprekers van het Litouws moesten voor twaalf situaties bepalen wat, volgens hen, de juiste marker was voor bepaalde natuurlijk reciproke (simultane) en niet-natuurlijk reciproke (opeenvolgende of simultane) situaties. Uit het onderzoek is gebleken dat bij de situaties waarin maar één soort reciprociteit mogelijk is, óf natuurlijk reciprook, óf niet- natuurlijk reciprook, de sprekers een duidelijke voorkeur voor een bepaalde marker lijken te hebben: voor de natuurlijk reciproke situaties is dat de marker –si-/-s en voor de niet- natuurlijk reciproke situaties is dat de marker vienas kitą. In de situaties waarin werkwoorden gebruikt worden die zowel als natuurlijk en als niet-natuurlijk reciprook geïnterpreteerd kunnen worden, is het niet duidelijk of er een bepaalde marker dominant is. Aan het eind van deze scriptie worden er redenen gegeven waarom dit het geval zou kunnen zijn en hoe het onderzoek in de toekomst ook inzicht kan bieden in de reciprociteit van dubbelzinnige werkwoorden.