| dc.description.abstract | In het basisonderwijs is een grote rol weggelegd voor feedback, niet alleen bij cognitieve vakken, maar ook tijdens bewegingsonderwijs. Feedback kan onder andere zorgen voor verbetering of aanpassing van geleverde prestaties en inzicht geven in leerprocessen. De manier van feedback geven, kan van grote invloed zijn op het geloof in eigen kunnen (‘self-efficacy’) en de leerprestatie van leerlingen.
In dit onderzoek wordt het effect van het combineren van visuele of tastbare feedback met verbale feedback op de self-efficacy en prestatie van basisschoolleerlingen bij bewegingsonderwijs beschreven. Dit zijn bij dit vak de meest gebruikte vormen van feedback.
Het onderzoek is uitgevoerd in de groepen 5 tot en met 8 op een basisschool in Gelderland. Er hebben 138 leerlingen aan het onderzoek deelgenomen.
De data zijn verzameld tijdens twee gymlessen, die gegeven werden door een vakleerkracht, waarin een borstwaartsom door de leerlingen is uitgevoerd. Aan het einde van beide lessen is door de leerlingen een vragenlijst over de self-efficacy ingevuld en tijdens de lessen is geobserveerd om de prestatie te meten. De vakleerkracht heeft in de tweede les een aantal criteria ontvangen over hoe hij de drie feedbackcondities (verbaal, verbaal/visueel en verbaal/tastbaar) kon geven en welke klas welke vorm van feedback ontving.
Uit het onderzoek is gebleken dat er geen significant effect van de verschillende vormen feedback op de self-efficacy en prestatie is. Wel is de prestatie significant gestegen tussen meetmoment twee en meetmoment drie. Aangezien er geen andere veranderingen hebben plaatsgevonden dan alleen het invoeren van de feedback, kan worden aangenomen dat de feedback ervoor heeft gezorgd dat de prestatie van de leerlingen significant is gestegen.
Het geven van feedback heeft dus een positieve invloed op de prestatie van de leerlingen. Of deze feedback nu verbaal, verbaal/visueel of verbaal/tastbaar van aard is, maakt geen significant verschil. | |
