Het verband tussen gedragsproblemen, het type JIM en de kwaliteit van de JIM-relatie

Abstract

De JIM-aanpak is een veelbelovende vorm van systeemtherapie waarbij jongeren een volwassene uit het eigen netwerk aanwijzen om als mentor te functioneren, ter voorkoming van uithuisplaatsing. Eerder onderzoek laat zien dat een goede mentorrelatiekwaliteit belangrijk is voor positieve uitkomsten van mentorprogramma’s. Welke factoren met deze relatiekwaliteit samenhangen, is nog onbekend voor de JIM-aanpak. Eerder onderzoek wijst op externaliserende gedragsproblemen [gedragsproblemen] bij jongeren en het type JIM dat zij kiezen als mogelijke factoren die samenhangen met JIM-relatiekwaliteit. De verwachting is dat een hogere mate van gedragsproblemen een lagere JIM-relatiekwaliteit tot gevolg heeft. Wanneer de JIM van jongeren met gedragsproblemen echter een familielid of professional is, wordt verwacht dat zij een minder negatieve samenhang hebben met JIM-relatiekwaliteit. Twaalf jongeren met een JIM en acht van hun moeders hebben deelgenomen aan het vragenlijstonderzoek. Een eenweg ANOVA is uitgevoerd om het directe verband tussen gedragsproblemen en JIM-relatiekwaliteit in kaart te brengen, en een tweeweg ANOVA heeft getoetst hoe het type JIM dit verband modereert. Er zijn geen significante resultaten gevonden. Het hoofdverband van gedragsproblemen en JIM-relatiekwaliteit is klein. De effectgrootte van het interactie-effect is echter groot en wordt gezien als belangrijke indicatie van de aanwezigheid van een verband tussen gedragsproblemen, type JIM en JIM-relatiekwaliteit. Jongeren met gedragsproblemen die een familielid of professional als JIM hebben, lijken een betere JIM-relatiekwaliteit te hebben dan met een ander type JIM. Een praktische implicatie van dit resultaat is dat jongeren met gedragsproblemen voorzichtig begeleid kunnen worden in het selecteren van een geschikte JIM.