Inclusiviteit in sportbeleid

Abstract

Inleiding: Sinds de ratificatie van het VN-verdrag Handicap in Nederland in 2016 hebben mensen met een beperking gelijke rechten gekregen als mensen zonder beperking. Toch is volwaardige sportparticipatie voor mensen met een beperking niet vanzelfsprekend, terwijl sporten voor deze doelgroep voordelen oplevert op zowel sociaal, psychologisch en economisch gebied. Belemmeringen die kunnen worden ervaren zijn fysieke, sociale of financiële belemmeringen en een gebrek aan informatie. Gemeenten hebben de verplichting om het VN-verdrag Handicap te implementeren. In dit onderzoek is gekeken in hoeverre vier gemeenten invulling geven aan het VN-verdrag handicap omtrent de toegankelijkheid van sport. Methode: Voor dit kwalitatieve onderzoek zijn de gemeenten Breda, Utrecht, Rotterdam en Leiden onderzocht. Bij deze gemeenten zijn interviews afgenomen over het perspectief, de beleidsplannen en activiteiten, en de ervaringen in het vergroten van de toegankelijkheid van sport voor mensen met een beperking. Daarnaast zijn relevante beleidsdocumenten geanalyseerd. Er is gebruik gemaakt van de framing theorie. Resultaten: Het beeld over mensen met een beperking wordt steeds breder; gedacht wordt aan mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking, of gedragsproblematiek. Bij toegankelijkheid van sport voor mensen met een beperking denken gemeenten eerst aan de fysieke en sociale toegankelijkheid. In de beleidsdocumenten zijn alle vormen van toegankelijkheid terug te vinden in de activiteiten en ambities. Uit de interviews blijkt dat alle gemeenten aandacht hebben voor de sociale toegankelijkheid. Gemeenten Breda en Rotterdam hebben meer aandacht voor de fysieke toegankelijkheid, gemeente Utrecht voor de informatietoegankelijkheid en gemeente Leiden voor de financiële toegankelijkheid. Voor het vergroten van de toegankelijkheid worden meerdere belemmeringen en successen ervaren. Conclusie: Gemeenten houden zich bezig met het vergroten van de toegankelijkheid van sport voor mensen met een beperking. Voornamelijk de bewustwording over de participatie van mensen met een beperking lijkt te zijn gegroeid. Elke gemeente geeft zijn eigen invulling aan de implementatie van het verdrag, omdat er geen duidelijke richtlijnen zijn opgesteld sinds de ratificatie. Hoewel aandacht is voor mensen met een beperking binnen de gemeente, is voor het vanzelfsprekend maken van volwaardige sportparticipatie voor mensen met een beperking een lange adem nodig.